Danıştay Kararı 4. Daire 2018/9119 E. 2022/376 K. 31.01.2022 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2018/9119 E.  ,  2022/376 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/9119
Karar No : 2022/376

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … İplik Dokuma Dış Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, T:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin vergi mükellefiyetinin re’sen terkin edilmesine ilişkin işlemin iptali istenilmiştir.
Uyuşmazlıkta verilen kararların özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla davanın reddine karar verilmiştir.
Vergi Mahkemesi kararına yönelik yapılan istinaf başvurusunun reddine dair … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı üzerine davacı tarafından söz konusu karara karşı yapılan temyiz başvurusu hakkında ise; 2577 sayılı Kanunun 46. maddesinde Danıştay Dava Dairelerinin nihai kararları ile Bölge İdare Mahkemelerinin vermiş olduğu kararlardan hangilerinin temyize tabi olduğunun sayıldığı, dava konusu edilen “mükellefiyet kaydının re’sen terkini” işlemine karşı açılan davaların temyiz edilebilecek kararlar arasında yer almadığı, istinaf başvurusu sonuçlandırılarak kesin olarak verilen karara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 48/6. maddesi uyarınca, temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, mükellefiyetin re’sen terkini işleminin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, T:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 31/01/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendinde belli bir ticari faaliyetin icrasını süresiz veya otuz gün yahut daha uzun süreyle engelleyen işlemlere karşı açılan iptal davalarında bölge idare mahkemelerinin verdikleri kararların temyizen incelenebileceği kurala bağlanmıştır.
Dava konusu olayda, davacı şirketin vergi mükellefiyetinin re’sen terkin edilmesi suretiyle ticari faaliyetinin engellenmesi söz konusu olduğundan, temyiz isteminin esas yönünden incelenmesi gerekmektedir.
Belirtilen gerekçeyle aksi yöndeki Dairemiz kararına katılmıyoruz.