Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2018/650 E. , 2022/686 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/650
Karar No : 2022/686
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … İnşaat Taahhüt Mühendislik Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına 2010 yılında sahte fatura kullandığı ileri sürülerek sözü edilen faturalara konu katma değer vergisi indirimlerinin reddi ile 2010/Aralık döneminden sonraki dönemlere devreden katma değer vergisinin azaltılması ve sonraki dönemlere devreden katma değer vergilerinin buna göre yeniden düzenlenmesi gerektiği ve dönem matrahının da beyan olunanla aynen takdir edilmesine ilişkin takdir komisyonu kararına dayanılarak davacının 2010/12. dönem ve müteakip dönem beyanlarının düzeltilerek 2016/6. dönemde, önceki dönemden devreden katma değer vergisinin 11.422.834,74 TL beyan edilmesi gerektiğinden bahisle 2016/6 dönem ve izleyen dönemler itibarıyla düzeltme beyannamesi verilmesi gerektiğinin davacıya bildirilmesine yönelik Ankara İhtisas Vergi Dairesi Müdürlüğünün … tarih ve … sayılı işlemi ile beyannamelerinin re’sen düzeltilmesi işlemlerinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde ettiğinden bahisle … Nakliyat San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında yapılan tarhiyatlara karşı adı geçen şirket tarafından dava açıldığı ve … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile tarhiyatların kaldırılmasına karar verildiği, kararın bozulması istemiyle davalı idare tarafından yapılan temyiz başvurusuna ilişkin yürütmeyi durdurma isteminin Danıştay Dördüncü Dairesinin 28/11/2016 tarih ve E:2016/16498 sayılı kararıyla reddedildiği anlaşıldığından … Nakliyat Tic. San. Ltd. Şti. tarafından davacı adına düzenlenen faturalar yönünden hiç bir araştırma ve inceleme yapmadan faturalara ilişkin indirimlerinin reddedilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu işlemin idari davaya konu edilebilecek kesin ve yürütülmesi gereken bir işlem olmadığı, sahte faturayla belgelendirilen katma değer vergisi indirimlerinin kabulünün mümkün olmadığı, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… K:…sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.