Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2018/5438 E. , 2022/8436 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/5438
Karar No : 2022/8436
TEMYİZ EDEN (DAVALI) :… Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, sahte belge düzenlediğinden bahisle tarh edilen 2013/1-12, 2014/1-12, 2015/1-12 dönemleri vergi ziyaı cezalı gelir vergisi, 2013/1-3, 4-6, 7-9, 10-12 , 2014/1-3, 4-6, 7-9, 10-12, 2015/1-3, 4-6, 7-9, 10-12 dönemleri aslı aranmayan gelir geçici vergisi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezası ve 2013/1 ila 12, 2014/1 ila 12, 2015/1 ila 12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitlere göre mükellefin faaliyette bulunduğu, sigortalı çalışanın olduğu, işletmenin kapasitesiyle uyumlu olduğu, makine ve ekipmanı bulunduğu, alış ve satışlarına ilişkin ödemeleri banka üzerinden gerçekleştirdiği, düzenlediği faturaların gerçek olmadığına dair iddiadan öte bir tespit ve yoklama yapılmadığı, dolayısıyla vergi tekniği raporu ve içeriğinde, hakkında somut herhangi bir tespit ve olumsuzluk bulunmadığından davacı adına tarh edilen dava konusu vergi ve kesilen cezalarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı adına yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu, temyiz isteminin kabulü ve Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 3. maddesinin (B) fıkrasında, vergilendirmede, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, gerçek mahiyetin, yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia edene ait olduğu düzenlenmiş; 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış; 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
Davacı şirket hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunda özetle; Eyüp/İstanbul adresinde 28/01/2013 tarihinde atık ve hurda toptan ticareti faaliyeti ile iştigal etmekte üzere mükellefiyet tesis ettirdiği, yine bağlı bulunduğu vergi dairesine başvurarak 31/12/2015 tarihinde ticari faaliyetine son verdiği, 100 TL sermaye ile kurulduğu, 2013,2014 ve 2015 yılı KDV toplam matrahının yüksek tutarlar olduğu, 30/01/2013 tarihli yoklamada, kira giderinin 3.685,00-TL olduğu, 2 çalışanı olduğu, 2 kırma makinası, 2 elezyon makinası, elek, bileyleme, kompresör, mıknatıs makinası, yazıcı, televizyon olduğu, stoklarında yaklaşık 30.000,00-TL hurda olduğunu beyan ettiği, 14/02/2013 tarihli yoklamada, faaliyette olduğu, 31/03/2015 tarihli yoklamada, faaliyette bulunduğu, işyerinin 250m2 olduğu, demirbaş olarak 2 adet kırma makinesi, 2 helezyon, 2 adet bakır ayrıştırma elek makinası, bileme makinası, mıknatıs, sayma makinası, işyerinde 4 adet sigortalı personelin bulunduğunun beyan edildiği, 24/04/2014 tarihli yoklamada, faaliyette olduğu, demirbaş olarak 2 adet kırma makinesi, 2 helezyon, 2 adet bakır ayrıştırma alek makinası, bileme makinası, mıknatıs, soyma makinası bulunduğu, 3 adet sigortalı personelin bulunduğunun beyan edildiği, 25/02/2015 tarihli yoklamada, faaliyette olduğu, demirbaş olarak 2 adet kırma makinesi, 2 helezyon, 2 adet bakır ayrıştırma alek makinası, bileme makinası, mıknatıs, soyma makinası bulunduğu, 3 adet sigortalı çalışanı olduğu, 2013 yılında form Ba-Bs analizine göre 4 adet mükellefe 28.891.504,00-TL tutarında mal satışında bulunduğu ancak diğer mükelleflerin karşılık Ba formu bildirmediği, 2013 yılı alışlarının ise 27.768.290-TL olmasına karşılık diğer mükelleflerce karşı Bs formu bildirilmediği, ayrıca yasal defter ve belgelerine göre 2013 alışlarının 29.095.940,58-TL olduğu, mükellefin 2013 yılı alışlarının %83 ünü oluşturan … San. Tic. Ltd Şti’nin sahte belge düzenlemeden dolayı özel esaslara alındığı, 2014 yılında form Ba-Bs analizine göre 6 adet mükellefe 48.531.956-TL tutarına mal satışında bulunduğunu bildirdiği, ancak diğer mükelleflerin karşı Bs formu bildirmediği, 6 adet mükelleften 57.859.657,00-TL tutarında mal alışında bulunduğu ancak diğer mükelleflerin karşı Bs formu bildirmediği, mal alışında bulunduğu 6 mükelleften biri olan Yaşar Dobra hakkında sahte belge düzenlemekten rapor bulunduğu ve bu mükelleften alışlarının o yıl içindeki tüm alışlarının %33’ünü oluştuduğu, 2015 yılında form Ba-Bs analizine göre 6 adet mükellefe 13.945.145,00-TL tutarında mal satışında bulunduğu, ancak diğer mükelleflerce 12.962.145,00-TL karşı Ba bildirildiği, 3 adet mükelleften 12.944.017,00TL tutarında mal alışında bulunduğu ancak diğer mükelleflerin karşı Bs formu bildirmediği, mükellefin 2013,2014 ve 2015 yıllarında alış ve satışlarının büyük çoğunluğunu aynı firmalarla yaptığı, mükellefin rapor tarihi itibariyle toplam borç tutarının 24.518,56-TL olduğu sadece 497,54-TL’lik ödemesi olduğu, yine SGK ile yapılan yazışmalar sonucu 22.850,00-TL’nin prim borcu olduğu, taşıt araçlarına ilişkin bildirim veya bulunduğuna dair tespite rastlanmadığı, mükellefin 2014 ve 2015 yıllarında 100 kasa hesabındaki bakiyenin yüksek tutarlı olduğu tespit edildiğinden bu durumun mükellefe sorulduğu ve cevaben, o dönem ihaleye girmek için teminat ayrıldığı, kasa ve banka hesaplarında yer alan paraların ihaleye girmek için ayrılan paralar olduğu, daha sonra ihaleyi alamayınca borcu olan firmalara ödemelerde bulunduğunu beyan ettiği, ancak ihaleye ilişkin bilgi ve belge istenmesine rağmen ibraz edemediği, mükellefin 28.1.2013 tarihinden itibaren düzenlemiş olduğu tüm faturaların sahte fatura olarak kabul edilmesi gerektiği tespitlerine yer verilmiştir.
Yukarıda belirtilen tespitlerin birlikte değerlendirilmesinden, söz konusu mükellefin kuruluşundan kısa süre içinde çok yüksek tutarlı ciralara ulaştığı, sahip olduğu ticari kapasite ve organizasyon ile beyan ettiği cirolara ulaşmasının ticari ve teknik icaplarla örtüşmediği, verilen beyannamelerde yüksek matrahlar beyan edilmesine rağmen ödenmesi gereken hiç vergi çıkmadığı, vergi borçlarını ödemediği, 2013 ve 2014 yıllarında mal ve hizmet alış-satışlarına ilişkin diğer mükellleflerce karşı bildirimlerin yapılmadığı, 2015 yılı satışları için ise yaklaşık 1 milyonluk fark Ba-Bs oluştuğu, mal ve hizmet aldığını beyan ettiği mükelleflerin büyük kısmı hakkında olumsuz tespitlerin bulunduğu, dolayısıyla mükellefin düzenlediği faturaların gerçek bir mal ve hizmet karşılığı düzenlenmediği sonucuna varılmaktadır.
Bu durumda; yukarıda yer verilen açıklamalar uyarınca matrahın bulunuş şekli ve aslı aranmayan geçici vergilere ilişkin olarak kesilen vergi ziyaı cezasının bir kat olmasının hakkaniyete daha uygun olacağı göz önünde bulundurulmak suretiyle bir karar verilmesi gerektiğinden Vergi Dava Dairesi kararında hukuka uygunluk bulunmamıştır.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 19/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.