Danıştay Kararı 4. Daire 2018/3645 E. 2022/677 K. 10.02.2022 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2018/3645 E.  ,  2022/677 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/3645
Karar No : 2022/677

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Fabrikası Anonim Şirketi
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, ihtirazı kayıtla verilen 5/2015-4/2016 özel hesap dönemine ilişkin kurumlar vergisi beyannamesine göre yapılan kurumlar vergisi tahakkukunun 7.503.423,74 TL tutarındaki kısmının iptali ve fazladan ödenen tutarın yasal faiziyle iadesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı şirketin iki tam yıl süreyle aktifinde bulundurduğu taşınmazın satışı, 5520 sayılı Kanun yürürlüğe girdikten sonra 8/2015 döneminde gerçekleştiğinden, davacı şirketin söz konusu taşınmazın satışından elde ettiği kazancının %75’ini istisna kapsamında tutarak ihtirazi kayıtla davalı idareye verdiği 5/2015-4/2016 özel dönemine ilişkin kurumlar vergisi beyannamesine göre yapılan dava konusu kurumlar vergisi tahakkuku kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 2015 yılı ağustos ayında satması nedeniyle elde ettiği kazancının 5520 sayılı Kanun’un 5. maddesi hükmü uyarınca %75’lik kısmını istisna kapsamında tutarak, ancak, 5422 sayılı Kanun’un 8.maddesi uyarınca %100’ünün istisna kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, yeni kanunun yürürlük tarihinden sonra satın alınan taşınmazlara uygulanması gerektiği, vergiyi doğuran olayın tarihine değil istisna hakkının kazanıldığı tarihe bakılması gerektiği, yapılan işlemin vergilendirmede geriye yürümezlik ilkesine aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Yapılan işlemlerin mevzuat hükümlerine ve hukuka uygun olduğu, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.