Danıştay Kararı 4. Daire 2018/3516 E. 2022/668 K. 10.02.2022 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2018/3516 E.  ,  2022/668 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/3516
Karar No : 2022/668

TEMYİZ EDEN TARAFLAR: 1- … Kıymetli Madenler
Kuyumculuk Telekomünikasyon Sanayi ve
Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 2011 yılı için adına düzenlenen vergi inceleme raporunda sahte fatura kullanarak katma değer vergilerinde haksız yere indirim konusu yaptığı, bu hususun 2012 beyanlarını da etkilediğinden bahisle 2012 yılı için düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden, 2012/6. dönemine ilişkin olarak tekerrür hükümleri uygulanarak tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; uyuşmazlığın 2011/12 dönemden sonraki döneme devreden katma değer vergisinin azaltılmasından kaynaklandığının görüldüğü, bu sebeple 2011 yılı katma değer vergisi beyanlarının değerlendirilmesi gerektiği, bu değerlendirmenin ise 2011 yılına ilişkin olarak yapılan cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istemiyle Mahkeme nezdinde E:… sayılı dosyasında kayıtlı olarak açılan davada yapıldığı, Mahkemenin … tarih ve … sayılı kararı ile düzenlenen faturalarının sahte olduğu ve davanın reddine karar verildiği anlaşıldığından, devreden KDV tutarındaki azalışa bağlı olarak yapılan dava konusu cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, tekerrüre ilişkin ise, davalı idare tarafından tekerrürün dayanağının net olarak ortaya konulamaması nedeniyle dava konusu cezalı tarhiyatlarda tekerrür hükümlerinin uygulanmasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Alımların ve faturalama işlemlerinin gerçek olduğu, ödemelerin bankacılık sistemi üzerinden gerçekleştirildiği, şirket hakkında yeterli incelemenin yapılmadığı ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Yapılan işlemin yasal ve yerinde olduğu ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.