Danıştay Kararı 4. Daire 2017/3810 E. 2020/3598 K. 08.10.2020 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2017/3810 E.  ,  2020/3598 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2017/3810
Karar No : 2020/3598

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) :… Emlak Tarım Ürünleri Ulaştırma Otomotiv Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, beyannamelerini elektronik ortamda vermediğinden bahisle kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştayın bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; uyuşmazlık konusu beyan zamanı 01/08/2009 tarihinden önceki döneme isabet eden katma değer vergisi ve geçici vergi beyannamelerini elektronik ortamda süresinde vermediği ileri sürülen davacı adına özel usulsüzlük cezası kesilmeden önce davacıya beyannamelerinin verilmemesi halinde hakkında kanunun ceza hükümlerinin uygulanacağının yazılı olarak bildirilmediği, davacıya herhangi bir bildirimin yapılmaması nedeniyle ceza kesilebilmesi için gerekli koşullar gerçekleşmediğinden kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka uygunluk, muhtasar beyannamelerin elektronik ortamda verilmemesi nedeniyle kesilen özel usulsüzlük cezaları yönünden ise, ilgili dönemlerde davacının nakden veya hesaben ödemede bulunduğu konusunda idarece herhangi bir tespitin yapılmadığı, hakkında bu yönde tespit bulunmayan davacının beyanname verme yükümlülüğünden bahsetmeye olanak bulunmadığı, dolayısıyla nakden veya hesaben ödemede bulunduğu ortaya konulmadan ilgili dönem muhtasar beyannamelerinin elektronik ortamda vermediği gerekçesiyle davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezalarında da hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Elektronik ortamda beyanname vermesi gereken davacının bu yükümlülüğü süresinde yerine getirmediğinin sabit olduğu, bu nedenle kesilen dava konusu özel usulsüzlük cezalarında usule ve yasaya aykırılık olmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, Mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu kararın Danıştay Dördüncü Dairesinin 18/03/2014 tarih ve E:2013/6476, K:2014/1835 sayılı ve 12/01/2017 tarih ve E:2016/21693, K:2017/246 sayılı kararlarındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.