Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2016/9589 E.  ,  2020/4270 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/9589
Karar No : 2020/4270

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. … (Aynı adreste)

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Uluslararası Nakliyat ve İnşaat Taahhüt Sanayi ve Ticaret Limited
VEKİLİ : Av. ….

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: … , K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ : Dava konusu istem: Davacı şirket adına, vergi inceleme raporuna dayanılarak bir kısım giderlerine ait okunaksız hale gelen ödeme kaydedici cihaz fişlerinden kaynaklanan indirimleri kabul edilmeyerek hesaplanan matrah farkı üzerinden 2012 yılı için tarh edilen tekerrür uygulamalı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı şirket adına düzenlenen vergi inceleme raporlarıyla defter ve belgelerinde bir kısım eksiklikler olduğunun tespit edildiği, 2012 yılı hesap döneminde yasal defterlerinde indirim konusu yaptığı 1014 adet ödeme kaydedici cihaz fişinin üzerinde herhangi bir yazının veya rakamın okunmadığı hususunun belirlenmesi üzerine fişlerin temin edildiği firmalardan “aslı gibidir” onaylı olarak tekrar tedarik edilmesi için davacı şirkete ek süre verileceğinin belirtildiği, tedarik edilememesi nedeniyle de fişlerin yasal defterler ile kıyasının mümkün olmadığından bahisle şirket temsilcisinin beyan ettiği %15 brüt kârlılık oranı esas alınmak suretiyle bulunan matrah farkı üzerinden vergi ziyaı cezalı tarhiyatın yapıldığı ancak davacı şirketin yük taşımacılığı sektöründe faaliyet gösterdiğinden Türkiye’nin farklı bölgelerinden akaryakıt temin edildiği gözetildiğinde, 1014 adet fişin tedarik edilmesinin mümkün olamayacağı, bu hususla ilgili olarak inceleme raporunda karşıt veya teknik araştırmaların yapılmadığı, salt üzerindeki sayı ve yazıların okunamaması gerekçesiyle fişlerin hiç düzenlenmemiş sayılamayacağı, objektif, somut ve yeterli araştırma yapılmadan eksik incelemeye dayalı olarak düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca yapılan dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı İdarece, davacının defter ve belgelerinin incelenmesi üzerine ihticaca salih olmadığının tespit edildiği, davacı adına, okunaksız hale gelen söz konusu ödeme kaydedici fişler nedeniyle vergi inceleme raporlarında yer verilen tespitlere dayanılarak yapılan tekerrür uygulamalı vergi ziyaı cezalı tarhiyatların yasal ve yerinde olduğu dolayısıyla davanın kabulüne ilişkin mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, davalı idare müfettişlerinin bilirkişiye başvurularak mevcut fişleri okutmak yerine herhangi bir araştırmaya dayanmayan %15 kârlılık esas alınarak eksik inceleme ile matrah tepit edilerek cezalı tarhiyat yapılmasında hukuka uyarlık bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: … , K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05/11/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacı şirket adına, vergi inceleme raporuna dayanılarak bir kısım giderlerine ait okunaksız hale gelen ödeme kaydedici cihaz fişlerinden kaynaklanan indirimleri kabul edilmeyerek hesaplanan matrah farkı üzerinden 2012 yılı için tarh edilen tekerrür uygulamalı kurumlar vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davanın kabulüne ilişkin mahkeme kararı temyiz edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunun 227-231.maddelerinde ispat edici kağıtlara ilişkin olarak belli şekil şartlarını ihtiva etmeyen belgelerin vergi hukuku açısından hiç düzenlenmemiş sayılacağı ve bu Kanuna göre kullanılan ve Maliye Bakanlığına kanunla verilen yetkiye dayanılarak kullanma zorunluluğu getirilen belgelerin, kanunda öngörülen zorunlu bilgileri içermemesi durumunda düzenlenmemiş sayılacağı, anılan Kanunun 230. maddesinde, faturada yer alması zorunlu olan asgari bilgilerin sayıldığı, buna göre düzenlenme tarihi, seri ve sıra numarası gibi maddede sayılan zorunlu unsurlardan herhangi birinin bulunmaması halinde o belgenin hukuken geçersiz olacağı, aynı Kanunun, “Defter ve Vesikaları Muhafaza” başlıklı 253. maddesinde, “bu kanuna göre defter tutmak mecburiyetin de olanlar, tuttukları defterlerle üçüncü kısımda yazılı vesikaları, ilgili bulundukları yılı takip eden takvim yılından başlayarak beş yıl süre ile muhafaza etmeye mecburdur oldukları, 256. maddesine göre, muhafazası ve ibraz edilmesi gereken her türlü defter ve belgelerin muhafaza süresi olan 5 yıllık zamanaşımı süresi içerisinde yetkili makam ve memurların talebi üzerine incelemeye arz edilmesinin zorunlu olduğunun düzenlendiği, dolayısıyla ibraz edilen bu durumdaki belgelerin de geçerli belge niteliği taşımaması sebebiyle defter ve belgelerle kıyasının yapılamayacağı açıktır.
Dosyanın incelenmesinden; davacı şirketin 2012 takvim yılı hesaplarının kurumlar değer vergisi yönünden incelenmesi sonucunda düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporunda; defter ve belgelerinde bir kısım eksiklikler olduğunun tespit edildiği, davacının defterleri ve belgeleri incelendiğinde, kasa defterinin kayıtlarının günü gününe yapılmadığı, Ba-Bs beyanlarının uyumsuz olduğu, yaklaşık 62.000,00 TL yersiz gider indirimi yapıldığı, davacının defter ve belgeleri ile ilgili yılda katma değer vergisi matrahının tespitinde gider olarak dikkate alınan ve indirim konusu yapılan ödeme kaydedici cihaz fişlerinden, KDV hariç toplam 4.509.939,56-TL tutarındaki 1014 adet fişin taşıması gereken özellikleri taşımadığı, güneş nedeniyle tahribata maruz kaldığı, üzerlerindeki herhangi bir yazının veya rakamın okunamadığı hususunun belirlenmesi üzerine fişlerin temin edildiği firmalardan “aslı gibidir” onaylı olarak tekrar tedarik edilmesi için davacı şirkete ek süre verileceğinin belirtildiği, tedarik edilememesi nedeniyle de fişlerin yasal defterler ile kıyasının mümkün olmadığından bahisle şirket temsilcisinin beyan ettiği %15 brüt kârlılık oranı esas alınmak suretiyle bulunan matrah farkı üzerinden 2012 yılı için tekerrür hükümleri uygulanarak vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatının yapıldığı anlaşılmaktadır.
Yukarıda yer verilen mevzuat ve tespitlerin değerlendirilmesinden; davacı şirketin, defter ve kayıtlarının ve bunlarla ilgili vesikaların, muhafaza süresi içinde incelemeye yetkili memurlara ibraz etmekle yükümlü oldukları şirketin kayıtlarına intikal ettirerek indirim konusu yaptığı KDV hariç toplam 4.509.939,56-TL tutarındaki harcamalarını belgelendirdiğini beyan ettiği ödeme kaydedici cihaz fişlerinin taşıması gereken özellikleri taşımadığı, üzerinde herhangi bir yazının veya rakamın okunamadığı, yasal defterlere kaydedilen tutarlar ile karşılaştırılmasının mümkün olmadığı, fişlerin tekrar temin edilemeyeceğinin beyan edilmesi üzerine fişlerin hiç düzenlenmemiş sayılarak şirket temsilcisinin beyan ettiği %15 brüt kârlılık oranı beyanı esas alınmak suretiyle re’sen takdir edilen matrah farkı üzerinden 2012 yılı için tekerrür hükümleri uygulanarak yapılan vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık bulunmadığı görüldüğünden davanın reddine karar verilmesi gerektiği düşüncesiyle çoğunluk onama kararına katılmıyorum.