Danıştay Kararı 4. Daire 2016/7594 E. 2020/4252 K. 05.11.2020 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2016/7594 E.  ,  2020/4252 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/7594
Karar No : 2020/4252

TEMYİZ EDEN (DAVACI): … Limited Şirketi
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca re’sen tarh edilen 2010/2,4,5,6,7,9 dönemlerine ilişkin katma değer vergileri ile kesilen tek kat vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; ilgili dönemlerde davacının fatura aldığı Sincan (Ulus) Vergi Dairesi mükellefi … Vernik Tiner Kim. Mermer Elektrik Paz. Tic. Ltd. Şti. hakkındaki vergi tekniği raporunda yer alan tespitlere göre, iş yeri adreslerinde yapılan yoklamalarda adreslerinde bulunmadığı, depo, taşıt, kamyon, araç, tesis, makine, ekipman ve yeterli iş organizasyonuna sahip olmayan, mükellefiyetle ilgili ödevlerini tam olarak yerine getirmeyen mükellefin davacıya düzenlediği faturaların gerçek bir mal teslimi karşılığı düzenlenmiş belgeler olmayıp sahte faturalar olduğu anlaşıldığından anılan mükelleften alınan faturalarda yer alan katma değer vergilerinin indirim olarak kabul edilmemesi suretiyle yapılan dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından, bağlantı kararı verilmeden karar verildiği için mahkeme kararları arasında çelişki olduğu, fatura düzenleyen mükellef hakkında aynı yıllara ilişkin olarak vergi incelemesi yapıldığı ve firma ve yöneticilerinin yargı önünde aklandığı, TOBB kapasite raporu dikkate alınmadan hüküm kurulduğu, vergi inceleme raporunun taraflı olduğu, lehe olan hususların irdelenmeden karar verildiği, alınan faturaların sahte belge olduğu ileri sürülmüş ise de … Asliye Ceza Mahkemesinde görülen ceza yargılamasında aldırılan bilirkişi raporunun bu durumun aksini ispat ettiği, ödemelerin banka yoluyla yapıldığı, malların gerçekten alındığı ve bedelinin ödendiği hususunun raporun 5. sayfasının 3. paragrafında da kabul edildiği, ortada bir suç yoksa cezanın da olmaması gerektiği, kesilen vergi ziyaı cezasının cezaların şahsiliği ilkesine aykırı olduğu, vergi incelemesinin eksik ve yetersiz olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.