Danıştay Kararı 4. Daire 2016/724 E. 2020/4135 K. 02.11.2020 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2016/724 E.  ,  2020/4135 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/724
Karar No : 2020/4135

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Otomotiv Oto Yedek Parça Hırdavat Turizm
Hafriyat Nakliyat İnşaat Oto Emlak Alım Satımı
Mobilya ve Beyaz Eşya Gıda Maddeleri Tarım
Orman Ürünleri Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına düzenlenen 07/05/2015 tarih ve 1 sayılı ödeme emrinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; ödeme emri içeriği vergi borçlarına ilişkin ihbarnamelerin kanuni temsilci olan şirket müdürüne tebliğ edildiği, söz konusu vergilere ilişkin tarh zamanaşımının bulunmadığı, düzenlenen ihbarnamelere karşı dava açılmadığı ve bu suretle amme alacağının usulüne uygun olarak kesinleştirildiği, ödeme yapılmaması nedeniyle dava konusu ödeme emrinin tanzim edilerek davacıya tebliğ edildiği, söz konusu amme alacakları açısından tahsil zamanaşımının bulunmadığı, diğer taraftan, davacı tarafından dava dilekçesinde ileri sürülen iddiaların, ancak ihbarname aşamasında açılan davada değerlendirilebileceği, ödeme emri aşamasında “borcum yoktur” kapsamında değerlendirilebilmesi mümkün bulunmadığından, amme alacağının tahsili amacıyla tanzim edilen dava konusu ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dönemleri ve dayanakları farklı olan vergi borçlarının bir ödeme emri ile talep edilmesinin hukuka aykırı olduğu, ödeme emri içeriği vergi borçlarının dayanağı vergi inceleme raporunun somut tespitler içermediği, fatura düzenleyen firmalar hakkındaki vergi tekniği raporlarının vergi inceleme raporuna ek yapılarak tebliğ edilmesi gerektiği, mal ve hizmet alışlarının gerçek olduğu, karşı firmalar nezdinde yeterli inceleme yapılmadığı, dava konusu ödeme emrinin hukuka aykırı olduğu belirtilerek, temyize konu kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.