Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/6770 E. , 2020/4276 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/6770
Karar No : 2020/4276
TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- …
2- … Vergi Dairesi Müdürlüğü
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: … , K: … sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle 2011/ 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10,11,12. dönemleri için re’sen tarh edilen tekerrür uygulamalı vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı … hakkında düzenlenen vergi inceleme raporu ekindeki ifade tutanağında; ihtilaflı dönemde fatura aldığı …’ü tanımadığı, bu dönemde çeşitli firmalara iş yaptığı ve faturalar düzenlediği, satmış olduğu malzemeleri üretmek ve girmiş olduğu ihaleleri alabilmek için maliyetleri düşürmek zorunda kaldığı, bu nedenle daha hesaplı hammadde tercihi yaptığından faturasız aldığı mallar için bu faturaları temin ettiği, fatura bedellerini nakit olarak elden ödediği, bu faturaların sahte olduğunu bilmediğini ifade ettiği tespiti ile Bayrampaşa Vergi Dairesi mükellefi … Reklam Teks. İnş. ve Dış Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda, firmanın düzenlediği faturaların şirketin faaliyet alanı ile ilgisi bulunmayan, logar kapağı, kanal ızgarası, kırıcı paletleri, bank ayağı gibi mallara ait olduğu, düzenlenen faturaların sahte olduğu yönündeki tespitler ve Çekirge Vergi Dairesi mükellefi … hakkında vergi tekniği raporunda, düzenlenen faturaların sahte olduğu yönündeki tespitler Mahkemece de yerinde görüldüğünden bu mükelleflerden alınan faturalar nedeniyle yapılan vergi ziyaı cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı, tekerrüre esas alınan cezanın 2010 yılına ilişkin olup henüz kesinleşmediği anlaşıldığından vergi ziyaı cezasına tekerrür hükümleri uygulanmasında ve olayda koşulları bulunmadığından Vergi Usul Kanunu’nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında da hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, davanın reddine ilişkin karar kısmının hukuka uygun olmadığı belirtilerek bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı İdare tarafından, davanın kabulüne ilişkin karar kısmının hukuka uygun olmadığı belirtilerek bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …. , K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.