Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2016/215 E.  ,  2020/2788 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/215
Karar No : 2020/2788

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: …
KARŞI TARAF (DAVACI): …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına düzenlenen 05/01/2015 tarih ve … sayılı ödeme emrinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının bilinen adresine tebliğ yapılamadığı hususunun, 213 sayılı Kanunda öngörülen usuller izlenerek tesis edilecek işlemler ile tespit edilmeden ilan yoluyla tebliğ safhasına geçilemeyeceği, bu eksikliklerin sonradan tamamlanmasının da usulsüz olarak yapılan ilanen tebliğ işlemlerini geçerli hale getirmeyeceği, buna göre uyuşmazlıkta, usulüne uygun yapılmayan tebligat esas alınarak vergi borçlarının kesinleştirildiği ve ödenmediğinden bahisle düzenlenen dava konusu ödeme emrinde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Dava konusu ödeme emri içeriği vergi borçlarına ilişkin ihbarnamelerin, davacının bilinen adresine tebliğ edilmeye çalışıldığı, ancak davacıya bu adreste ulaşılamadığından adres tespit tutanağı düzenlenerek ilanen tebliğ aşamasına geçildiği, dolayısıyla ilanen tebliğ şartlarının mevcut olduğu, usulüne uygun şekilde yapılan tebliğ üzerine herhangi bir dava açılmaması ve ödemede bulunulmaması nedeniyle kesinleşen vergi borçları için düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı belirtilerek, temyize konu kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.