Danıştay Kararı 4. Daire 2016/18843 E. 2020/4591 K. 19.11.2020 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2016/18843 E.  ,  2020/4591 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No: 2016/18843
Karar No: 2020/4591

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ: Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI): …
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…/…, K:…/… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, … Taşımacılık ve Tic. AŞ’nin vergi borçlarının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla düzenlenen … tarih ve 2015/…, …, …,…, …, .., .., 8, 9, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 21, 22, 23, 24 sayılı ödeme emirlerinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; dava konusu 2015/… ile … sayılı ödeme emirlerinin 2000/…-..dönemine ait yargı harcı borcu dışındaki ödeme emirleri içeriklerinin tamamının davacının asıl borçlu anonim şirketin yönetim kurulu üyesi olmadığı dönemlerden doğan vergi borçlarından kaynaklandığından söz konusu ödeme emirlerinde hukuka uyarlık bulunmadığı, 2015/… ile … sayılı ödeme emirlerinin 1/2000-12/2000 dönemine ait yargı harcı borcuna yönelik kısma gelince; söz konusu ödeme emirlerine konu borçlarının dayanağının ne olduğu ve ne şekilde şirket adına kesinleştirildiğine yönelik bilgi, belge veya tebliğ alındısı olmadığı, dolayısıyla şirket adına kesinleştirilmiş vergi borçlarından bahsedilemeyeceğinden söz konusu ödeme emirlerinde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından, yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…/…, K:…/… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.