Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/18295 E. , 2020/6536 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/18295
Karar No : 2020/6536
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … İletişim ve Danışmanlık Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, defter ve belgelerini ibraz etmediğinden bahisle re’sen tarh edilen 2010/7 ila 12 dönemleri ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı şirketin 2010 hesap dönemine ilişkin kanuni defterleri ile belgelerinin herhangi bir mücbir sebep hali olmaksızın incelemeye ibraz edilmediği hususunda taraflar arasında bir ihtilaf bulunmadığı; indirim konusu yapılan katma değer vergilerinin fatura ve benzeri vesikalarda gösterilerek belgelerin usulüne uygun olarak tutulmuş kanuni defterlere kayıt edildiğini kanıtlayamayan davacı şirketin, katma değer vergisine ilişkin indirim hakkından yararlanması mümkün olmadığından, indirimlerin reddi yoluyla davacı şirket adına re’sen yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Olayların hukuki değerlendirmesinde hataya düşüldüğü, tebligatın geçersizliği nedeniyle tarhiyatların zamanaşımına uğradığı hususunun değerlendirilmediği, takdir komisyonuna başvurulmadan inceleme raporuna göre tarhiyat yapılamayacağı, inceleme sonunda tespit edilen matrahın komisyonun takdirine sunulmasının zorunlu olduğu, tasdiksiz de olsa kanuni defterlere kaydedilen faturaların gerçek olduğunun kabul edilmesinin gerektiği, defter ve belgelerin o an elinde olmamasında kusur bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.