Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/17338 E. , 2020/4111 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/17338
Karar No : 2020/4111
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. … (Aynı adreste)
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, gayrimenkul alım satımı faaliyetinden elde ettiği kazancı kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle takdir komisyonu kararı uyarınca takdir edilen matrah üzerinden %18’lik oran üzerinden vergi ziyaı cezalı olarak re’sen tarh edilen 2012/4 dönemi katma değer vergisinin yanlış hesaplandığı ve %1′ lik oran üzerinden hesaplanması gerektiği ileri sürülerek fazlaya ilişkin kısmın kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı tarafından gayrimenkul satışları nedeniyle adına ticari kazanç yönünden tesis edilen katma değer vergisi mükellefiyetinin iptali istemiyle açılan davanın reddine karar verildiği, ve davacının 2004 ila 2010 yıllarında devamlı surette yaptığı gayrimenkul alım-satım faaliyetini 2011 ve 2012 yıllarında da gayrimenkul satışı yaparak devam ettirdiği ve ticari kazanç elde ettiği açık olduğundan adına mükellefiyet tesis edilmesi ve vergi tarh edilmesi işleminde hukuka aykırılık bulunmadığı, ancak davacı tarafından dosyaya ibraz edilen dairelerin metrekarelerini gösterir cetvellerin incelenmesinden ilgili dönemde satışı yapılan taşınmazların 150 m²’nin altında alana sahip olduğu anlaşıldığından dava konusu vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatının %1’i aşan kısmında hukuka uyarlık, %1’e isabet eden kısmında ise hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine ve karşılıklı olarak vekalet ücretlerinin taraflardan tahsil edilmesine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, taleplerinin katma değer vergisi oranının %18’den %1’e düşürülmesi olduğu, Mahkemece talepleri yönünde karar verilmesine rağmen “davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine” karar verilmesinin ve aleyhlerine vekalet ücretine hükmedilmesinin hukuka uygun olmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Dosyanın incelenmesinden, davacı tarafından dava dilekçesinde … tarih ve … sayılı ihbarnameye konu 2012/4 dönemi katma değer vergisinin %18’lik oran üzerinden değil %1’lik oran üzerinden hesaplanması gerektiği ve hesaplamanın yanlış olduğunun belirtildiği, dilekçenin sonuç ve istem kısmında da katma değer vergisi oranının %18’den %1’e düşürülmesi istemiyle bakılan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
Temyize konu Mahkeme kararında ise davacının iptalini istemediği %1’lik orana isabet eden katma değer vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezası bakımından da hüküm kurulduğu ve davacı aleyhine vekalet ücretine hükmedildiği görülmektedir.
Bu itibarla, taleple sınırlı olarak inceleme yapılması gerekirken bu kuralın dışına çıkılarak davacının iptalini istemediği %1’lik orana isabet eden vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden de inceleme yapılarak hüküm kurulduğu anlaşıldığından, Vergi Mahkemesince davacı talebi doğrultusunda hüküm kurularak davanın kabulüne karar verilmesi ve dolayısıyla, dava konusu olmayan kısım hakkında hüküm kurulmaması gerekirken “davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine” kararı verilerek davacı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesinde hukuka uygunluk bulunmamaktadır.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 22/10/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.