Danıştay Kararı 4. Daire 2016/15469 E. 2020/4695 K. 19.11.2020 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2016/15469 E.  ,  2020/4695 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/15469
Karar No : 2020/4695

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, asıl borçlu … Ortaklığının ödenmeyen vergi borçlarının tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve … ve … sayılı ödeme emri içeriğinde yer alan 2007 yılının muhtelif dönemlerine ilişkin katma değer vergisi, vergi ziyaı cezası ve gecikme faizlerinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; Mahkemelerinin 13/11/2015 tarihli ara kararı ile ödeme emrinin dayanağı ihbarnamelerin ilanen tebliğine ilişkin bilgi ve belgenin istenildiği, idarece ara karara cevaben gönderilen yazıda ilan yazısının bir suretinin davacının bilinen son adresinin bağlı olduğu mahalle muhtarlığına gönderilmediğinin belirtildiği, ayrıca ihbarnamelere ait tebliğ alındılarının “muhatabın adreste tanınmadığı, aynı adreste …’nin imzasız beyanından anlaşıldı, iade” ibareli olarak yalnızca posta memurunun imzasını taşıdığı ve usulüne uygun olarak tutanak haline getirilmediği, bu durumda davalı idarenin dava konusu ödeme emri içeriği amme alacağının tahsili için düzenlenen ihbarnamelerin tebliği hususunda usule uyulmadığından kesinleşmiş amme alacağından bahsedilemeyeceği ve dava konusu ödeme emrinin hukuka aykırı olduğu sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacı adına düzenlenen ödeme emrinin hukuka uygun olduğu Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.