Danıştay Kararı 4. Daire 2016/13249 E. 2020/3855 K. 14.10.2020 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2016/13249 E.  ,  2020/3855 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/13249
Karar No : 2020/3855

TEMYİZ EDEN TARAFLAR: 1- … Limited Şirketi
VEKİLİ : …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı (…)
VEKİLİ : …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle vergi inceleme raporuna istinaden resen tarh edilen 2010/6 dönemi vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 2010/1-12 dönemi ilişkin olarak Vergi Usul Kanunu’nun 353/1. maddesine istinaden kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının fatura aldığı … Vergi Dairesi mükellefi … Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerden firmanın alışlarının büyük bir kısmının hakkında sahte fatura düzenlemekten dolayı olumsuz tespitler bulunan mükelleflerden yapıldığı, şirketin KDV matrahlarının çok yüksek olduğu, KDV matrahları ile Ba Bs bildirimlerinin uyumsuz olduğu, şirket ortağı ve şirketle aynı adreste faaliyet gösteren mükellef hakkında olumsuz tespitler bulunduğu ve daha bir çok olumsuz tespitlerle bu firmanın gerçek bir ticari faaliyetinin bulunmadığı, düzenlediği faturaların sahte olduğunun somut olarak ortaya konulduğu, anlaşıldığından yapılan dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık, düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden kesilen özel usulsüzlük cezasında ise hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI: Tarhiyatın haksız ve hukuka aykırı olduğu, faturalar içeriği emtiaların satın alındığı, alımların gerçek olduğu, vergi inceleme raporunda varsayımlardan hareket edildiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI: Davacının vergi inceleme raporlarıyla sahte fatura kullandığının tespit edildiği, yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve Vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4.492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine
onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.