Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2016/12016 E.  ,  2020/4042 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/12016
Karar No : 2020/4042

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … – … İş Ortaklığı

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı hakkında sahte fatura kullandığından bahisle, vergi inceleme raporuna istinaden 2009/5 ve 6. dönemler için re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı şirkete fatura düzenleyen … Vergi Dairesi Müdürlüğü mükellefi … Akaryakıt Dağıtım Petrol Ür. Nak. Paz. San. Tic. Ltd. Şti. hakkında bir takım olumsuz tespitler olduğu ancak davacı şirkete fatura düzenlediği 2009/05. dönemde faal olduğu, bu dönemlere ait KDV ve diğer vergi beyannamelerini verdiği, 2009 yılında … A.Ş.’den 227.904,00.- TL’lik mal satın aldığı, mükellefçe yapılan ödemelerin çek vasıtasıyla yapıldığı ve bu ödemelerin de banka dekontlarıyla teyit edildiği hususları birlikte değerlendirildiğinde, adı geçen firmanın davacı şirkete düzenlediği faturaların sahte olmadığı anlaşıldığından dava konusu tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, dava konusu tarhiyatlara mesnet alımlar için kanunen kabul edilebilir belge alınmadığı, mükellef sahte faturaları bilmeden kullanmış olsa da, bu faturalarda belirtilen KDV’yi indirim konusu yapamayacağı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Mal ve hizmet satın aldıkları firmanın düzenlediği faturaların gerçek olduğu, alt firmanın 2009 yılında sahte fatura düzenlediğine ilişkin bir tespit olmadığı, ödemelerin banka yoluyla yapıldığı, davalının temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.