Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/11243 E. , 2020/3685 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/11243
Karar No : 2020/3685
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … İthalat İhracat Pazarlama ve Turizm Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin süre aşımı nedeniyle reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun, 6545 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 8. madde uyarınca halen uygulanmaya devam edilen şekliyle 46. maddesinin 2. fıkrasında; özel kanunlarında ayrı süre gösterilmeyen hallerde, Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarına karşı tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde Danıştay’da temyiz yoluna başvurulabileceği belirtilmiş, 48. maddesinin 6. fıkrasında; temyizin kanuni süre geçtikten sonra yapılması halinde kararı veren mahkemenin, ilk derece mahkemesi olarak davaya bakan Danıştay dairesinin temyiz isteminin reddine karar vereceği, mahkemenin veya Danıştay dairesinin bu kararlarına karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabileceği düzenlenmiş, aynı maddenin 7. fıkrasında da, temyizin kanuni süre geçtikten sonra yapıldığı hususunun dosyanın gönderildiği Danıştay’ın ilgili dairesi ve kurulunca saptanması halinde, bu daire ve kurulca temyiz isteminin reddine karar verileceği hükme bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden, temyize konu Vergi Mahkemesi kararının 27/01/2016 tarihinde tebliğ edildiği belirlenmiş olup, temyiz süresinin son günü 26/02/2016 tarihine rastladığı halde otuz günlük süre geçirildikten sonra 29/02/2016 günü kayda giren dilekçeyle temyiz başvurusunda bulunulduğu anlaşılmıştır.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin SÜRE AŞIMI NEDENİYLE REDDİNE,
2. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,
3. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, 12/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.