Danıştay Kararı 4. Daire 2016/10853 E. 2020/6346 K. 28.12.2020 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2016/10853 E.  ,  2020/6346 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/10853
Karar No : 2020/6346

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Bina Yönetim Sistemleri ve Sosyal Hizmetleri Anonim Şirketi
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, sahte fatura kullanıldığından bahisle vergi inceleme raporuna istinaden 2011/11,12 dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Kanun’un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacıya ilgili yılda fatura düzenleyen … Vergi Dairesi mükellefi … ile ilgili tespitler değerlendirildiğinde; adı geçen mükellefin yüksek cirolara karşın düşük tutarlı katma değer vergisi ödediği, defter ve belgelerini kanuni bir mazereti bulunmaksızın incelemeye ibraz etmediği, yüksek cirolarda iş görmesine rağmen 2011 ve 2012 yıllarında Ba-Bs beyannamelerini vermediği, kendisinden mal ve hizmet aldığını beyan eden mükelleflerce ise yüksek meblağlarda bildirimde bulunulduğu, muhtasar beyannamede beyan ettiği çok sayıda işçilere dair herhangi bir stopaj ödemesi yapmadığı, mükellefiyet terkin edildikten sonra da fatura düzenlemeye devam ettiği hususları dikkate alındığında söz konusu firmanın sahte belge düzenlendiğinin kabulüyle dava konusu vergi ziyaı cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı; özel usulsüzlük cezası hakkında ise cezayı gerektiren fiilin tüm unsurları tamam olmadan failin cezalandırılmayacağı yolundaki genel ceza hukuku ilkesi uyarınca davacı adına özel usulsüzlük cezasının kesilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı sonuçlarına varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı şirket tarafından, fatura konusu malların gerçekten alındığı, vergi incelemesinin düzgün bir biçimde yapılmadığı ve somut tespitlere dayanmadığı belirtilerek Mahkeme kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, tesis edilen işlemlerin yargısal içtihatlar ile usul ve hukuka uyarlı olduğu belirtilerek, Mahkeme kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine
onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.