Danıştay Kararı 4. Daire 2016/10711 E. 2020/3718 K. 13.10.2020 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2016/10711 E.  ,  2020/3718 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/10711
Karar No : 2020/3718

TEMYİZ EDEN TARAFLAR (DAVACI): 1- … Plan Ozalit Kırt. Paz. Ve Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF(DAVALI) : 2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ :Av….

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullanıldığından bahisle re’sen tarh edilen 2011/1,2,4 dönemi vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacıya ilgili dönemde fatura düzenleyen … Vergi Dairesi mükellefi …Renk Ayrımı Tanıtım Matbaacılık Ltd. Şti, … Vergi Dairesi mükellefi … Medikal Tıbbi Malzeme Bilgi Reklam Kırtasiye San. ve Tic. Ltd. Şti hakkındaki tespitlerden, davacıya fatura düzenledikleri tarihlerde adreslerinde bulunamadıkları, faal oldukları dönemlerde beyannamelerinin çoğunun verilmediği, tahakkuk eden vergi borçlarını ödemedikleri, yasal defterlerin tasdik ettirilmedikleri, çok yüksek katma değer vergisi matrahı beyan etmelerine karşın ödenecek KDV’nin hiç çıkmadığı ya da cüzi çıktığı, her iki firmanın da Ba-Bs formlarında uyumsuzluk olduğunun tespit edildiği ve mal/hizmet alışı yaptıkları firmaların çoğu hakkında sahte belge düzenleme nedeniyle rapor bulunan ya da özel esaslara alınan mükelleflerden oluştuğu ve bu tespitlerle söz konusu firmalar aleyhine verilen ifadeler birlikte dikkate alındığında anılan şirketlerin davacıya düzenledikleri faturaların gerçek mal ve hizmet alımına dayanmayan sahte faturalar olduğu sonucuna varılmakta olup, faturalarda yeralan katma değer vergisi indirim tutarlarının reddi suretiyle yapılan tarhiyatlarda ve kesilen üç kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık, tekerrüre ilişkin vergi ziyaı cezası kesilmesinin sebebi 2009/5. dönemine ilişkin olarak tahakkuk eden katma değer vergisi nedeniyle kesilen vergi ziyaı cezası olup, buna ilişkin ihbarnamenin davacıya 05/05/2010 tarihinde dairede tebliğ edildiği davacı tarafından 6111 sayılı Kanundan yararlanılarak cezanın 01/06/2011 tarihinde tahakkuk ettirildiği anlaşıldığından, izleyen yıldan itibaren söz konusu yasa hükmünün uygulanabileceği dikkate alındığında olayda bu şart gerçekleşmediğinden, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle arttırılan kısmında hukuka uygunluk görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Yapılan işlemlerin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde … oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4.Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.