Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/10620 E. , 2020/3188 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/10620
Karar No : 2020/3188
TEMYİZ EDEN (DAVALI):… Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI): …
İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, gayrimenkul alım satımı faaliyetinden elde ettiği kazancı kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle takdir komisyonu kararları uyarınca bir kat vergi ziyaı cezalı olarak re’sen tarh edilen 2009 yılı gelir vergisi ile 2009/10-12 dönemi geçici verginin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; müteahhitlik faaliyeti nedeniyle mükellefiyeti bulunan davacının, ihtilaf konusu yılda gerçekleştirdiği taşınmaz satışını kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle tespit edilen satış bedelinin tamamının takdir komisyonunca matrah farkı olarak belirlendiği, ancak davacı tarafından anılan taşınmaza ilişkin faturanın düzenlenerek ilgili dönem Bs formunda da bildirildiği anlaşıldığından, bizzat davacı nezdinde düzenlenen tutanakla belirlenen satış bedelinden, uyuşmazlığa esas taşınmazla ilgili olarak davacı tarafından düzenlenip bildirildiği anlaşılan faturanın düşülmesi suretiyle hesaplanan tutarın kayıt ve beyan dışı bırakıldığı ve söz konusu taşınmaz nedeniyle davacının belirli maliyet unsurlarına da katlandığından Danıştay içtihatları doğrultusunda, satış bedelinin %20’sinin kâr olarak kabulü suretiyle ulaşılan 7.535,86 TL matrah farkı dikkate alınarak, bu tutara isabet eden gelir vergisi ve bunun üzerinden kesilen vergi ziyaı cezası kısmı ile anılan matrah farkı üzerinden hesaplanan geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezası kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı; söz konusu tutarı aşan vergi ve ceza kısımları ile geçici vergi aslında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından, mükellefin vermesi gereken beyannameleri vermemesi nedeni ile dönem matrahının tespiti için takdir komisyonuna sevk edildiği ve somut tespitlere dayalı karar verildiğinden yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.