Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/10544 E. , 2020/6494 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/10544
Karar No : 2020/6494
TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- …
2-… Vergi Dairesi Başkanlığı(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının kanuni temsilcisi olduğu Tas. Hal. … Tic. ve … Limited Şirketi’nin 2012 hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde sahte fatura kullandığından bahisle 2012/1,3 ve 4 dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Kanun’un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; ilgili dönemlerde davacının fatura aldığı Zincirlikuyu Vergi Dairesi mükellefi … Grup Elektronik Dış Ticaret Ltd. Şti. ve Kağıthane (Maslak) Vergi Dairesi mükellefi … Tic. Ltd. Şti. hakkındaki vergi tekniği raporlarında yer alan tespitlere göre, mükellefin yoklamalarda yerinde bulunmaması ve etrafça tanınmaması, Ba-Bs bildirimleri ile KDV matrahları arasında orantısız farklar bulunması, şirket oraklarının ortağı olduğu diğer firmalar hakkında olumsuz tespitlerin bulunması sair hususların bu mükellefin faaliyetinin gerçek olmadığını destekler mahiyette olması karşısında dava konusu vergi ziyaı cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, özel usulsüzlük cezasına gelince; somut bir tespitte bulunulmaksızın, varsayıma dayalı olarak kesilen dava konusu özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Yapılan işlemlerin haksız ve hukuka aykırı olduğu, hakkında sahte fatura düzenlediğinden bahisle tanzim edilmiş vergi tekniği raporu bulunan mükelleften alınan faturalara isabet eden KDV’lerin salt bu sebeple indirim mekanizması dışında bırakıldığı, firma adına cezalı tarhiyat yapılmasına neden olan şirketten yapılan mal alışlarının tamamen doğru ve gerçek verilere dayanmakta olduğu, vergi inceleme raporunun ilgili dönemde sahte fatura kullanıldığına ilişkin somut bir tespit içermediği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Vergi dairesince yapılan tüm işlemlerin mevzuata ve usule uygun olduğu ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.