Danıştay Kararı 4. Daire 2008/2274 E. 2009/3773 K. 30.06.2009 T.

4. Daire         2008/2274 E.  ,  2009/3773 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2008/2274
Karar No: 2009/3773

Kararın Düzeltilmesini İsteyen : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Dışkapı Vergi Dairesi Müdürlüğü/ANKARA
İstemin Özeti : 2003 yılı işlemleri incelenen davacının bir adet sahte faturayı mükerrer gider kaydettiği ve stoklarını düşük bedelle değerlendirdiğinin tespit edildiği ileri sürülerek 2003 yılı 1-3, 4-6, 7-9, 10-12 nci dönemleri için re’sen salınan geçici vergiyle kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemiyle dava açılmıştır. …Vergi Mahkemesi, davanın mükerrer kaydedilen fatura bedeli üzerinden tarh edilen geçici verginin üç katına isabet eden vergi ziyaı cezasına ilişkin kısmının reddine, mükerrer kaydedilen fatura bedeli üzerinden tarh edilen geçici vergi ile stokların eksik değerlemeye tabi tutulduğu ileri sürülerek bulunan matrah farkı üzerinden yapılan cezalı tarhiyatın kaldırılmasına karar vermiştir. Tarafların temyiz istemi, Danıştay Dördüncü Dairesinin 18.12.2007 günlü ve E:2006/5038, K:2007/4231 sayılı kararıyla reddedilmiştir. Davacı mal alışlarının gerçek olduğunu ileri sürerek kararın düzeltilmesini istemektedir.
Savunmanın Özeti : Davacının karar düzeltme isteminin reddini istemektedir.
Tetkik Hakimi …’nın Düşüncesi : Kararın düzeltilmesi istemini içeren dilekçede öne sürülen hususlar, kararın düzeltilmesini sağlayacak nitelikte bulunmadığından istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi : Kararın düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54 üncü maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından istemin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Karar düzeltme dilekçesinde ileri sürülen sebepler Danıştay Dördüncü Dairesinin 18.12.2007 günlü ve E:2006/5038, K:2007/4231 sayılı kararın düzeltilmesini gerektirecek nitelikte görüldüğünden, söz konusu karar kaldırıldıktan sonra tarafların temyiz istemi yeniden incelendi:
Davalı İdare tarafından, karar düzeltme dilekçesine cevap süresi içinde karar düzeltme isteminde bulunulmuştur. Ancak, Danıştay’ca ilk derece veya idare ve vergi mahkemelerinin verdikleri kararların temyizi üzerine verilen kararlar hakkında taraflarca kararın düzeltilmesi yoluna başvurulabilmesine bir defaya mahsus olmak üzere kararın tebliğ tarihini izleyen on beş gün içinde olanak tanıyan söz konusu 54 üncü madde hükmü karşısında, on beş günlük süreden sonra karar düzeltme dilekçesine cevap verme suretiyle karar düzeltme yoluna başvurulamayacağı, açık olduğundan davalı İdarenin karar düzeltme isteminin incelenmesi mümkün değildir.
Diğer taraftan,Vergi Kanunlarının uygulanması ve İspatın düzenlendiği Vergi Usul Kanunu’nun 3 üncü maddesinin (B) bendinde, vergilemede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, gerçek mahiyetin, yemin hariç her türlü delil ile ispatlanabileceği, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia edilmiş olması halinde ispat külfetinin bunu iddia edene düşeceği belirtilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden,işlemleri incelenen davacı adına, … (… İnşaat Malzemeleri) ve …’dan (… İnşaat Malzemeleri) aldığı faturaların sahte olduğu ileri sürülerek katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle re’sen cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapıldığı, tarhiyata karşı açılan davayı Mahkemenin, faturaları veren mükellefler hakkında düzenlenen raporlardaki tespitlerden hareketle faturaların sahte olduğu sonucuna ulaşarak kısmen reddettiği anlaşılmıştır.
Dava dosyasına temyiz aşamasında eklenen ve davacının … ve …’a yaptığı ödemelere ilişkin banka dekontları, tediye makbuzları ve ödemelerin muhtelif bankalara ait çeklerle yapıldığını gösterir banka bireysel müşteri hesap hareketlerine ilişkin dökümler ile davacının kaçakçılık suçundan yargılandığı Asliye Ceza Mahkemesince yaptırılan bilirkişi raporunun incelenmesinden, davacı tarafından …’a yapılan toplam ödemenin %79′ unun, …’a yapılan ödemelerin ise %36’sının bankalar aracılığıyla yapıldığı tesbit edildiğinden, davacının fatura içeriği emtiaları gerçekten adı geçen kişilerden aldığı ve katma değer vergisini ödediği sonucuna ulaşılmış olup bu durumun aksi davalı İdarece ispat edilmesi gerektiğinden ve ispat yükü kendisine düşen İdare ise bu yönde bir kanıt sunmadığından Mahkemece tarhiyatın kaldırılması gerekirken aksi yönde verilen kararda hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin kabulüyle …Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…,K:… sayılı kararının redde ilişkin kısmının bozulmasına oyçokluğuyla, davalı idarenin karar düzeltme isteminin incelenmeksizin reddine oybirliğiyle, 30.6.2009 gününde karar verildi.

K A R Ş I O Y(X)

Davacının kararın düzeltilmesi istemini içeren dilekçede öne sürdüğü hususlar, kararın düzeltilmesini sağlayacak nitelikte bulunmadığından istemin reddi gerektiği görüşüyle kararın bu kısmına karşıyım.