Danıştay Kararı 4. Daire 2005/1787 E. 2005/2351 K. 30.11.2005 T.

4. Daire         2005/1787 E.  ,  2005/2351 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2005/1787
Karar No: 2005/2351

Temyiz Eden : Mithatpaşa Vergi Dairesi Müdürlüğü ANKARA
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Devlet tahvili ve Hazine bonosundan elde ettiği faiz geliri nedeniyle iktisadi işletme oluşturmasına karşın kurumlar vergisi beyannamesini vermediği ileri sürülen davacı adına, düzenlenen rapor uyarınca 2001 yılı için re’sen kurumlar vergisi salınmış, fon payı hesaplanıp, vergi ziyaı cezası ile özel usulsüzlük cezası, 2001/10-12 ayları için aslı aranmayan geçici vergiden dolayı vergi ziyaı cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davanın özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmı reddedilmiş; 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 11 inci maddesinde, ticarethane veya fabrika yahut ticari şekilde işletilen diğer müesseselerin ticari işletme sayılacağının açıklandığı, 47 seri no’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliğinde de, iktisadi işletmenin tanımı içinde yer alan devamlı olarak yapılan ticari, sınai veya zirai faaliyetten sözedebilmek için, işletmede üretilen veya verilen hizmetin bir bedel karşılığı satılmış olması gerektiği, aksi halde diğer unsurlar var olsa bile, bir iktisadi işletmenin varlığından söz edilemeyeceğinin belirtildiği, vakıfların amaçlarına ulaşmak için vakıf senedinde yazılı etkinlikler arasında bulunsa dahi, Ticaret Kanununun, ticari işletme tanımına uygun nitelikleri taşımayan organizasyonların iktisadi işletme olarak kabul edilmesine olanak bulunmadığı, vakıf iştirakçilerinin ödedikleri aidatlar sonucu oluşan rezervlerin, vakıf senedinde yeralan düzenlemeler uyarınca Devlet tahvili ve Hazine bonosu alınarak nemalandırılması suretiyle elde edilen gelirlerin, vakfa ait ticari bir organizasyon kurulmasıyla elde edilmiş bir kazanç olarak nitelendirilmesinde ve kurumlar vergisine tabi tutulmasında yasaya uyarlık görülmediği gerekçesiyle vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi, fon payı ile aslı aranmayan geçici vergiden dolayı kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılmasına karar verilmiştir. Davalı İdare, vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi, fon payı ile aslı aranmayan geçici vergiye ilişkin olarak kesilen vergi ziyaı cezasının yasal olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.

Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde, vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi, fon payı ile aslı aranmayan geçici vergi için kesilen vergi ziyaı cezasına yönelik ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine, … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının bu kısmının onanmasına, 30.11.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.