Danıştay Kararı 4. Daire 2003/766 E. 2004/419 K. 08.03.2004 T.

4. Daire         2003/766 E.  ,  2004/419 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2003/766
Karar No: 2004/419

Temyiz Eden : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Üsküdar Vergi Dairesi Müdürlüğü-İSTANBUL
İstemin Özeti : Davacı 25.7.2001 tarihinde satın aldığı hazine bonosu gelirleri nedeniyle 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun geçici 59 uncu maddesinde öngörülen istisna hükmünden yararlanması gerektiğini ileri sürerek 2001 yılına ilişkin gelir vergisi beyannamesini ihtirazi kayıtla vermiş tahakkuk eden gelir vergisi ve fon payının kaldırılması istemiyle dava açmıştır. …Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 4710 sayılı Kanunla eklenen geçici 59 uncu maddesinde, 31.12.2004 tarihine kadar 26.7.2001-31.12.2002 tarihleri arasında ihraç edilen Devlet tahvilleri ve Hazine bonolarının faiz gelirleri ve elden çıkarılmasından sağlanan diğer kazançların toplamının 2001 yılında 50 milyar lirası, 2002 ve izleyen yıllarda bu tutarın veya artırılmış tutarın her yıl için belirlenen yeniden değerleme oranında artırılmasıyla bulunacak tutarın gelir vergisinden müstesna olduğunun açıklandığı, bu hükme göre sözkonusu istisnadan yararlanabilmek için Devlet tahvili ve Hazine bonosunun 26.7.2001 – 31.12.2002 tarihleri arasında ihraç edilmiş olması gerektiği, olayda ise davacının aldığı Hazine bonusunun Yasanın öngördüğü tarihlerden önce ihraç edilmiş olduğundan istisna hükmünden yararlanmasına olanak bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davacı istisnadan yararlanma koşulunun 26.7.2001 – 31.12.2002 tarihleri arasında ihraç edilen Hazine bonosu ve Devlet tahvilleriyle sınırlı tutmanın Anayasa’ya, eşitlik, hukuki güvenlik ve vergilendirme dönemi ilkelerine aykırılık oluşturduğunu, tahakkukun yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, isteminin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 8.3.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.