4. Daire 2002/631 E. , 2002/6219 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2002/631
Karar No: 2002/6219
Temyiz Eden : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Kozyatağı Vergi Dairesi Müdürlüğü-İSTANBUL
İstemin Özeti : 2000 yılı kurum kazancından indirdiği yatırım indiriminden dolayı 2001/Nisan ayına ilişkin muhtasar beyannamesini ihtirazi kayıtla veren davacı şirket, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 94 üncü maddesinin 1 inci fıkrasının 6 ncı bendinin (b-ii )alt bendinde, 4605 sayılı Kanunun 4. maddesiyle yapılan ve 30.11.2000 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik ile yatırım indiriminin tevkifat kapsamına alınmasının, ayrıca tevkifat oranının 2000/1689 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile % 18 olarak belirlenmesinin vergi kanunlarının geriye yürümezliği ilkesine aykırılık oluşturduğunu ileri sürerek tahakkuk eden gelir (stopaj) vergisi ve fon payının kaldırılması istemiyle dava açmıştır. … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 94 üncü maddesinin 4369 sayılı Kanun’la değiştirilen 6 ncı fıkrasının b-ii alt bendinde; dağıtılsın dağıtılmasın kurumlar vergisine tabi kurumların, Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 8 inci maddesinin 1 numaralı bendi dışında kalan kurumlar vergisinden müstesna kazanç ve iratlarından gelir vergisi tevkifatı yapılacağının öngörüldüğü, Bakanlar Kurulunun anılan hükme 99/13230 sayılı karar ile eklediği “yatırım indirimi dahil” ibaresinin de Danıştay Dördüncü Dairesince iptal edildiği, ancak Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunun 1.12.2000 gün ve E:2000/196, K:2000/409 sayılı kararı ile anılan kararın bozulduğu, bu nedenle, yürürlükte olan hüküm uyarınca yapılan tahakkuk işleminde hukuka aykırılıktan söz edilemeyeceği gerekçesiyle dava reddedilmiştir. Davacı şirket, yapılan düzenlemeler ile geriye dönük olarak yatırım indirimi üzerinden tevkifat yapılmasının hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince duruşma yapılmasına gerek görülmeyerek işin esası incelendi:
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 94 üncü maddesinin 4605 sayılı Kanunun 4 üncü maddesi ile değiştirilen 1 inci fıkrasının 6 ncı bendinin(b-ii) alt bendinde, Kurumlar Vergisi Kanununun 8 inci maddesinin (1) numaralı bendinde yer alan iştirak kazançları istisnasından yararlanan kazançlar hariç, yatırım indirimi istisnasından yararlanan kazançlar dahil olmak üzere, dağıtılsın dağıtılmasın, kurumlar vergisine tabi kurumların, kurumlar vergisinden müstesna kazanç ve iratlarından tevkifat yapılacağı hükmüne yer verilmiş, ayrıca 8.12.2000 günlü ve 24254 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve yayımı tarihinde yürürlüğe giren 2000/1689 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yatırım indirimi istisnasından yapılacak tevkifat oranı % 18 olarak belirlenmiştir. Vergilemede dönemsellik ilkesinin geçerli olduğu ve vergilendirilecek matrahın da bu dönemin sonunda tespit edileceği dikkate alındığında, 4605 sayılı Kanun ile 2000/1689 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının vergileme dönemi sona ermeden ve muhtasar beyanname verme zamanı gelmeden yürürlüğe girmesi nedeniyle söz konusu düzenlemelerin “yasaların geriye yürümezliği” ilkesine aykırı olduğundan söz edilemez. Bu durumda Bakanlar Kurulu Kararı ile belirlenen oran uygulanmak suretiyle yapılan tahakkuka yönelik davayı reddeden vergi mahkemesi kararında sonucu itibarıyla hukuka aykırılık görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 30.12.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi,