4. Daire 1999/3863 E. , 2000/1561 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1999/3863
Karar No: 2000/1561
Temyiz Eden Taraflar : 1- …
Vekili : …
2- Göztepe Vergi Dairesi Müdürlüğü-İSTANBUL
İstemin Özeti : 1997 yılında ticari faaliyette bulunduğu halde mükellefiyet tesis ettirmediği ve gerçek dışı belge kullandığı ileri sürülen davacı adına düzenlenen rapor uyarınca re’sen gelir vergisi ile geçici vergi salınmış, fon payı hesaplanıp, kaçakçılık cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesi’nin, … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; olayda, mükellefiyet kaydı bulunmayan davacının bir şirketin yıl sonu toplantısı için vermiş olduğu organizasyon hizmeti karşılığında elde ettiği kazanç için gerçek dışı fatura verdiğinin tespit edildiği ileri sürülerek, elde ettiği kazançtan gerçek dışı faturanın temini sırasında yapılan komisyon gideri düşülmek suretiyle matrah belirlenip re’sen tarhiyat yapıldığının anlaşıldığı, inceleme raporu eki tutanaktaki davacı ifadeleri dikkate alındığında, mükellefiyeti bulunmayan davacının söz konusu faaliyeti bir defaya mahsus olmak üzere arızi olarak değil, organizatörlük faaliyetini devamlılık gösterecek şekilde yaptığı sonucuna varıldığı gerekçesiyle cezalı gelir vergisine yönelik davanın reddine, ikmalen ve re’sen yapılan tarhiyatlarda geçici vergi salınmasınına ve fon payı hesaplanmasına olanak bulunmadığından geçici vergi, fon payı ve bunlara ilişkin cezanın kaldırılmasına karar verilmiştir. Davacı, temin edilen fatura nedeniyle bir vergi ziyaının meydana gelmediğini, mahkeme kararının çelişkili inceleme raporunun hatalı ve eksik olduğunu, olayda kasıt bulunmadığından kaçakçılık değil kusur cezası kesilebileceğini, Vergi Dairesi Müdürlüğü ise, geçici vergi ve fon payı ile bunlara ilişkin cezanın yasaya ve usule uygun olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti :Vergi Dairesi Müdürlüğü, yasal dayanağı bulunmayan temyiz isteminin reddi gerektiğini savunmuştur.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi: Yükümlü adına resen takdir yoluyla salınan kaçakçılık cezalı gelir vergisini onayan, cezalı geçici vergi ve fon payını kaldıran Vergi Mahkemesi kararı taraflarca temyiz edilmektedir. Yükümlüce ileri sürülen iddialar ile vergi dairesinin geçici vergi cezası dışında kalan iddiaları kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte görülmemiştir.
Gelir Vergisi Kanununun “Geçici Vergi” başlıklı mükerrer 120 nci maddesine 1.1.1994 te yürürlüğe giren 3946 sayılı Kanunun 24 üncü maddesiyle eklenen fıkra ile, ” Kurumlar da dahil olmak üzere… yapılan incelemeler sonucu, geçmiş dönemlere ait geçici verginin eksik beyan edildiğinin tesbiti halinde, eksik beyan edilen bu kısım için resen veya ikmalen geçici vergi tarh edilir. Ancak yıllık beyanname verme süresi geçtikten sonra geçici verginin aslı aranmaz, bu vergiye gecikme faizi ve ceza uygulanır” hükmü getirilmiş olup, uyuşmazlık konusu olayda yükümlünün 1997 takvim yılı işlemleri incelenerek düzenlenen rapora dayanılarak kaçakçılık cezalı geçici vergi tahredildiğinden anılan maddenin ikmalen ve re’sen tarhiyatlarda geçici vergi uygulanacağı şeklinde yorumlanamayacağı dolayısıyle bu vergiye bağlı olarak ceza kesilemiyeceği gerekçesiyle verilen karar yerinde görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle yükümlü temyizinin reddi, Vergi Dairesi temyiz isteminin kısmen kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi … ‘in Düşüncesi: Temyiz dilekçelerinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından taraflar temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
1997 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu düzenlenen rapora göre yapılan tarhiyata karşı açılan davada kaçakçılık cezalı gelir vergisini onayan, geçici vergi ve fon payı ile bunlara ilişkin cezaları kaldıran mahkeme kararının bozulması taraflarca istenilmektedir.
Davacının kaçakçılık cezalı gelir vergisine yönelik ileri sürdüğü iddialar ile Vergi Dairesi Müdürlüğünün geçici vergi ve buna ilişkin cezaya yönelik ileri sürdüğü iddialar bozulmasını istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
3824 sayılı Bazı Vergi Kanunlarında Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un “Gelir ve Kurumlar Vergileri Üzerinden Alınan Fonların Birleştirilmesine İlişkin Hükümler” başlıklı altıncı bölümünde yer alan 18 inci maddenin “a” bendinde kazanç ve iratlarını yıllık beyanname ile beyan eden gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerinin gelir ve kurumlar vergilerinin % 10’u oranında ayrıca fon payı ödeyecekleri, 20 nci maddesinde ise, mükellef ve sorumlularca hesaplanacak fon payının beyan, tarh, tahakkuk ve ödenmesi ile red ve iadesine ilişkin usul ve esaslar hakkında, Gelir ve Kurumlar Vergisi Kanunları ile Vergi Usul Kanunu ve Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiş olup, fon payı gelir ve kurumlar vergisi üzerinden hesaplandığından ikmalen ve re’sen yapılan tarhiyatlarla ilgili olarak fonun bağlı olduğu vergi türüne uygulanan hükümlerin fon payı içinde uygulanması gerekmektedir.
Bu nedenle, davacı adına hesaplanan fon payı ile fon payı üzerinden kesilen cezayı, ikmalen ve re’sen yapılan tarhiyatlarda fon payı hesaplanmasına olanak bulunmadığını belirterek kaldıran mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, Vergi Dairesi Müdürlüğü’nün temyiz isteminin kısmen kabulüyle … Vergi Mahkemesi’nin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının fon payı ve cezasına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına oyçokluğuyla, tarafların diğer temyiz iddiaların ise reddine, oybirliğiyle 17.4.2000 gününde karar verildi.
A Z L I K O Y U
Vergi Dairesi Müdürlüğü’nün temyiz dilekçesinde fon payı ve cezası yönünden ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bu kısmının bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle fon payı ve cezasına ilişkin davalı İdare temyiz isteminin de reddi gerekeceği görüşüyle kararın bu kısmına karşıyız.