4. Daire 1999/3591 E. , 2000/1087 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1999/3591
Karar No: 2000/1087
Temyiz Eden : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Çankaya Vergi Dairesi Müdürlüğü-ANKARA
İstemin Özeti : Davacı vakıf, menkul sermaye iratlarından ilgili bankaca yapılan tevkifatın kanuna ve Anayasa’ya aykırı olduğu iddiasıyla kesilen gelir (stopaj) vergisi ve fon payının iadesi istemiyle dava açmıştır. … Vergi Mahkemesi … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 4369 sayılı Kanun’un 48 inci maddesiyle Gelir Vergisi Kanunu’nun 94 üncü maddesinin 1 inci fıkrasının 6 numaralı bendine (c) alt bendinin eklendiği ve aynı fıkranın 7, 8, 9 ve 14 numaralı bentlerinde değişiklikler yapıldığı, anılan düzenlemeler ile dernek ve vakıfların menkul sermaye iratlarının vergi tevkifatı kapsamına alındığı, dolayısıyla davacı vakıf tarafından elde edilen mevduat faizi ve repo gelirlerinden yapılan kesintinin kanuna uygun olduğu, söz konusu kanun maddelerinin Anayasa’ya aykırılığı iddiasının ciddi görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Davacı vakıf, ilgili düzenlemelerin Anayasa’ya aykırı olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 27.3.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.