Danıştay Kararı 4. Daire 1999/3445 E. 2000/1247 K. 30.03.2000 T.

4. Daire         1999/3445 E.  ,  2000/1247 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1999/3445
Karar No: 2000/1247

Temyiz Eden Taraflar : 1-Mithatpaşa Vergi Dairesi Müdürlüğü ANKARA
2-…
İstemin Özeti : 1996 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu, bir kısım satış faturalarının aslı ve örneğinin farklı düzenlendiğinin ve fatura asıllarında yer alan tutarların kayıtlara geçirilmediğinin tespit edildiği belirtilerek düzenlenen rapora göre davacı şirket adına re’sen kurumlar vergisi, gelir (stopaj) vergisi, geçici vergi salınmış, fon payı hesaplanmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesi … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı şirketin bir müşterisine vermiş olduğu faturaların dosyada bulunan fotokopilerinin incelenmesinden asılları ile suretlerinin farklı olduğu, fatura asıllarında şirketin kaşesinin yer aldığının görüldüğü bu durumda faturaların şirketin bilgisi dahilinde düzenlediği sonucuna varıldığından inceleme raporuna göre yapılan tarhiyatta yasaya aykırılık görülmediği, ikmalen ve re’sen yapılan tarhlarda fon payı ve geçici vergi hesaplanmasının mümkün bulunmadığı gerekçesiyle vergi aslı ve cezasına yönelik davanın reddine, fon payı ve geçici verginin kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı İdare,geçici vergi ile fon payının yerinde olduğunu, davacı faturalarda şirket kaşesinin yer almasının bunların şirketin bilgisi dahilinde olduğu sonucunu doğuramayacağını, faturaların … ve şirket çalışanı … tarafından tahrif edildiğini, ancak tarhifatı kendileri yapmış gibi düşünüldüğünü, incelemeye başlanılmadan önce …’ın Cumhuriyet Savcılığına şikayet edildiğini ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedirler.
Savunmanın Özeti :Yasal dayanağı bulunmayan istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçelerinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin l.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle taraflar temyiz isteminin reddiyle Vergi Mahkemesi kararının onanması uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi :Düzenlendiği faturaların bir kısmının aslı ile suretlerinde farklı tutarlara yer verildiğinin tespiti üzerine fatura tutarları arasındaki fark esas alınarak davacı adına yapılan tarhiyatı kısmen kaldıran mahkeme kararı taraflarca temyiz edilmekte olup, karşılıklılık ilkesi gereği faturayı düzenleyenin geliri faturayı kullananın giderini teşkil edeceğinden ve dosyanın incelenmesinden adına fatura düzenlenen Ankara Yıldırım Beyazıt Vergi Dairesi Mükellefi … hakında da fatura bedelleri kabul edilmeyerek tarhiyat yapıldığı anlaşıldığından, bu tarhiyatın sonucu araştırılıp ihtilaflı tarhiyatla karşılaştırılarak yeni bir karar verilmek üzere mahkeme kararının bozulması, verilecek yeni kararın sonucu fon payı hakkında verilecek kararı etkileyeceğinden fon payı hakkında karar verilmesine yer olmadığı geçici vergiye yönelik vergi dairesi müdürlüğü temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
İnceleme raporuna göre davacı şirket adına re’sen salınan kurumlar vergisi, gelir (stopaj) vergisi, geçici vergi ve hesaplanan fon payı ile kesilen kaçakçılık cezasının kaldırılması istemiyle açılan davayı geçici vergi ve fon payını kaldırmak suretiyle kısmen reddeden mahkeme kararının bozulması taraflarca istenilmektedir.
Dosyada bulunan inceleme raporundan,davacı şirketin Ankara Yıldırım Beyazıt Vergi Dairesinin … sicil numaralı mükellefi …adına düzenlemiş olduğu beş adet faturanın aslı ve suretlerinde farklı tutar ve isimlerinin yer alması nedeniyle incelenmesi sonucu faturaların asıl ve suretlerinde yazılı tutarlar arasındaki farkın matrah olarak kabul edildiği anlaşılmıştır. Dava dilekçesinde faturaları kullanan … adına da bu faturalarda yazılı motorinin kabul edilmediği belirtilerek tarhiyat yapıldığı ileri sürülmektedir. Gelir Vergisi Kanunundaki karşılıklılık ilkesine göre faturalarda yazılı tutarın faturayı düzenleyen bakımından gelir olarak addedilebilmesi için faturayı alan kişinin de gideri olarak kabul edilmesi gerekir. Beş adet faturayı kayıtlarına gider olarak kaydeden … hakkında tarhiyat yapılıp yapılmadığı, yapıldıysa sonucunun araştırılması yukarıda belirtilen ilkenin gereğidir. Bu bakımdan faturayı düzenleyen limited şirketle faturayı kullanan kişinin durumları incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiği halde bu yönde araştırma yapılmadan verilen kararda isabet görülmemiştir.
Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından geçici vergiye yönelik iddialar yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Fon payına yönelik iddialar ise bozma kararı uyarınca mahkemece verilecek kararın sonucuna bağlı bulunmaktadır.
Bu nedenle, davacı temyiz isteminin kabulüyle, … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı … adına yapılan tarhiyat hakkında yapılacak araştırma sonucuna göre bir karar verilmek üzere bozulmasına, vergi dairesinin geçici vergiye yönelik temyiz isteminin reddine, fon payına yönelik temyiz istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına 30.3.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.