Danıştay Kararı 4. Daire 1999/3266 E. 2000/964 K. 09.03.2000 T.

4. Daire         1999/3266 E.  ,  2000/964 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1999/3266
Karar No: 2000/964

Temyiz Eden : Beyoğlu Vergi Dairesi Başkanlığı İSTANBUL
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : 1995 yılı işlemleri incelenen davacı adına, teşvik belgesi kapsamında yaptığı yatırım harcamaları için tahakkuk ettirilen kaynak kullanımını Destekleme Primlerini ilgili dönemde hasılat olarak kaydetmemesi nedeniyle ikmalen kurumlar vergisi ve geçici vergi salınmış, fon payı hesaplanıp,kaçakçılık cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesi,… günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı tarafından da kabul edilen ve yatırım teşvik belgesi kapsamında yapılan harcamaların 1995 yılı amortismanının fazla ayrılması nedeniyle kazancın azalan kısmına ilişkin salınan kurumlar vergisine karşı açılan davanın reddine, bu vergiye kusur cezası uygulanmasına, 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 13.maddesinde kurumlar vergisinin,birinci maddede yazılı mükelleflerin bir hesap dönemi içinde elde ettikleri safi kurum kazancı üzerinden hesaplanacağı ve safi kurum kazancının tesbitinde Gelir Vergisi Kanunu’nun ticari kazanç hakkındaki hükümlerinin uygulanacağının belirtildiği, olayda, teşvik belgeli harcamalar için 1994 yılında kaynak kullanımı destekleme primlerinin tahakkuk ettiği ileri sürülüp bunların hasılat yazılmaması nedeniyle davacı adına re’sen tarhiyat yapıldığı ancak söz konusu primin davacı tarafından elde edilip vergilenebilmesi için ödemenin yapılması veya davacının tasarrufuna girmesi gerektiğinden bu hususa dikkat edilmeden yapılan tarhiyatta isabet görülmediği, ikmalen ve re’sen tarhiyatlarda fon payı hesaplanmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle fazladan salınan vergi ve kesilen cezalar ile fon payının tamamının kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı İdare, yapılan tarhiyatın yasal olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
1994 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu düzenlenen rapora göre yapılan tarhiyata karşı açılan davada matrahı kusur cezalı olarak azaltıp, geçici vergi vergi ve fon payı ile bunlara ilişkin cezaları kaldıran mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.
Davalı İdarenin, matrahın kusurcezalı olarak azaltılmasına ilişkin mahkeme kararına karşı olan iddiaları kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
3824 sayılı Bazı Vergi Kanunlarında Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un “Gelir ve Kurumlar Vergileri Üzerinden Alınan Fonların Birleştirilmesine İlişkin Hükümler” başlıklı altıncı bölümünde yer alan 18 inci maddenin “a” bendinde kazanç ve iratlarını yıllık beyanname ile beyan eden gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerinin gelir ve kurumlar vergilerinin % 10’u oranında ayrıca fon payı ödeyecekleri, 20 nci maddesinde ise, mükellef ve sorumlularca hesaplanacak fon payının beyan, tarh, tahakkuk ve ödenmesi ile red ve iadesine ilişkin usul ve esaslar hakkında, Gelir ve Kurumlar Vergisi Kanunları ile Vergi Usul Kanunu ve Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiş olup, fon payı gelir ve kurumlar vergisi üzerinden hesaplandığından ikmalen ve re’sen yapılan tarhiyatlarla ilgili olarak fonun bağlı olduğu vergi türüne uygulanan hükümlerin fon payı için de uygulanması gerekmektedir.
Bu nedenle, davacı adına hesaplanan fon payı ile fon payı üzerinden kesilen cezayı, ikmalen ve re’sen yapılan tarhiyatlarda fon payı hesaplanmasına olanak bulunmadığını belirterek kaldıran mahkeme kararında isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kısmen kabulüyle … Vergi Mahkemesi’nin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının mahkemece onanan matrah farkından dolayı hesaplanan fon payı ve cezasına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına oyçokluğuyla, diğer iddiaların ise reddine oybirliğiyle 9.3.2000 gününde karar verildi.

A Z L I K O Y U
Temyiz dilekçesinde fon payı ve cezasına karşı ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bu kısmının bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, fon payı ve cezasına ilişkin temyiz isteminin reddi gerekeceği görüşüyle kararın bu kısmına karara karşıyız.