Danıştay Kararı 4. Daire 1999/1433 E. 2000/699 K. 23.02.2000 T.

4. Daire         1999/1433 E.  ,  2000/699 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1999/1433
Karar No: 2000/699

Temyiz Eden : Galata Vergi Dairesi Müdürlüğü/İSTANBUL
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : A.B.D. ile Türkiye arasında uluslararası deniz taşımacılığı yapan dar mükellef davacı şirketin bu faaliyetinin bir kısmını Türkiye sınırları içinde gerçekleştirmek suretiyle kara taşımacılığından elde ettiği gelirin kayıt ve beyan dışı bırakıldığı ileri sürülerek düzenlenen inceleme raporuna göre 1993 yılı için adına kurumlar vergisi ile ekonomik denge vergisi salınmış, fon hesaplanıp, kaçakçılık cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesi’nin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 19 uncu maddesinin 1 inci bendi gereğince, dar mükelleflerin kara taşımacılığından Türkiye’de vergiye tabi gelir elde edildiğinin kabulü için kara taşımasının Türkiye’deki bir noktadan başlayıp yine Türkiye’deki bir noktada bitmesinin gerektiği, olayda ise, davacı şirket tarafından A.B.D. den deniz yoluyla nakledilen ve anlaşma icabı Türkiye’deki belli yerlere teslim edilmesi gereken malların gemilerden İzmir Limanında indirilerek kara yoluyla anlaşmayla belirlenen yerlere teslim Edilmesi İçin yapılan kara taşımacılığından, elde edilen gelirin Türkiye’de elde edilmiş sayılmayacağının açık olduğu, bu durumda yurt dışında başlayıp Türkiye içindeki bir noktada biten taşımacılık içinde yer alan kara taşımacılığı, Deniz taşımacılığının devamı, diğer bir ifadeyle deniz taşımacılığının içinde sayılacağından, söz konusu taşımacılığın bir kısmının Türkiye’de gerçekleştirildiği ileri sürülerek yapılan tarhiyatta isabet görülmediği gerekçesiyle vergi ve cezanın kaldırılmasına karar verilmiştir. Davalı İdare, yapılan tarhiyatın yerinde olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun bulunan temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 23.2.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.