Danıştay Kararı 4. Daire 1999/1359 E. 1999/5297 K. 30.12.1999 T.

4. Daire         1999/1359 E.  ,  1999/5297 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1999/1359
Karar No: 1999/5297

Kararın Düzeltilmesini İsteyen: …
Vekili : …
Karşı Taraf : Beşiktaş Vergi Dairesi Müdürlüğü-İSTANBUL
İstemin Özeti : 1993/1-12 nci aylarına ilişkin muhtasar beyannamede kira ödemeleri yönünden eksik beyanda bulunduğu ileri sürülen davacı şirket adına re’sen takdir olunan matrah üzerinden gelir (stopaj) vergisi salınmış, fon payı hesaplanmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. …Vergi Mahkemesince; dosyanın incelenmesinden gerçek kişiye ait işyerini kiralayan bir anonim şirketin bu taşınmazı davacı şirkete kiraya verdiği ve gayrimenkul sermaye iradı elde edildiğinin anlaşıldığı,ticari işletmenin aktifinde kayıtlı olmayan ve gerçek bir kişinin mülkiyetinde olan işyerinin kiralanması karşısında davacı şirketin ticari kazanç hükümlerine göre değil, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94.maddesi hükümlerine tabi olması ve ödenen kira bedeli üzerinden tevkifat yapılarak beyan edilmesi gerektiğinden, davacı şirket adına düzeltme fişiyle terkin edilen kısmın dışında yapılan tarhiyatın yerinde olduğu gerekçesiyle vergi aslına yönelik davanın reddine, kaçakçılık cezasının kusur cezasına çevrilmesine karar verilmiştir. Davacı şirketin temyiz istemi, Danıştay Dördüncü Dairesinin 4.12.1998 günlü ve E:1997/3686, K:1998/4805 sayılı kararıyla reddedilmiştir. Davacı, yapılan tarhiyatın yasaya ve 128 seri nolu Gelir Vergisi Genel Tebliğine aykırı olduğunu ileri sürerek kararın düzeltilmesini istemektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun bulunan düzeltme isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi : Karar düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54.maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından istemin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Kararın düzeltilmesi istemini içeren dilekçede öne sürülen hususlar kararın düzeltilmesini sağlayacak nitelikte bulunmadığından istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Davacının kararın düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürdüğü iddialar yerinde görüldüğünden, … günlü ve E:…, K:… sayılı kararımızının kaldırılmasına karar verilerek … Vergi Mahkemesi’nin … günlü E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen temyiz başvurusu yeniden incelendi:
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun ihtilaflı dönemde yürürlükte bulunan 3239 sayılı Yasayla değişik 94 üncü maddesinde, 70 inci maddede yazılı mal ve hakların kiralanması karşılığı yapılan ödemelerden, istihkak sahiplerinin gelir vergilerine mahsuben tevkifat yapılacağı belirtilmiştir.
Olayda 1.1.1993-3.5.1993 tarihleri arasında mülkiyeti gerçek kişiye ait olan gayrimenkul, … A.Ş’ye kiraya verilmiş, … A.Ş. de bu gayrimenkulü kiracı sıfatıyla davacı şirkete kiraya vermiştir. Anılan gayrimenkul 3.5.1993 tarihinden sonra … A.Ş.’ye aynı sermaye olarak konulmuş ve bu döneme ilişkin tarhiyat, İdarece düzeltme fişiyle terkin edildiğinden ihtilaf konusu değildir. Yukarıda anılan yasa maddesi gereğince ihtilaflı dönemde davacı şirketin, tüzel kişiliğe sahip bir başka şirkete yaptığı kira ödemesi nedeniyle tevkifat yapılması mümkün değildir. 128 sayılı Gelir Vergisi Genel Tebliğinde de 94 üncü maddeye göre yapılacak tevkifatın gerçek kişilerin gelir vergilerine mahsuben yapılacağından, bu hükmün kurumlar vergisine tabi mükelleflerle ilgisi bulunmadığı belirtilmiştir. Bu durumda aksi yönde verilen mahkeme kararında isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenle … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına 30.12.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.