Danıştay Kararı 4. Daire 1998/782 E. 1999/1054 K. 15.03.1999 T.

4. Daire         1998/782 E.  ,  1999/1054 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1998/782
Karar No: 1999/1054

Temyiz Eden : …
Karşı Taraf : Kocasinan Vergi Dairesi Müdürlüğü/İSTANBUL
İstemin Özeti : 1993 yılında elde ettiği kira gelirini beyan etmediği ileri sürülerek re’sen takdir olunan matrah üzerinden davacı adına gelir vergisi salınmış, fon payı hesaplanmış ve ağır kusur cezası kesilmiştir. … Vergi Mahekemesi … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla, … Vergi Dairesi tarafından sezonluk olarak kiraya verilen gayrimenkul sahipleri ile ilgili olarak düzenlenen tutanakta, davacının …’de bulunan yazlık evini, …’a bir aylık kira bedeli 10.000.000 liraya, …’ya 6.000.000 liraya kiraya verdiği anlaşıldığından yapılan tarhiyatta kanuna aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Davacı listede belirtilen … adlı kiracısının olmadığını, listelerin kendisi ve kiracısı tarafından imzalanmadığını, 1993 yılında …’dan 6.000.000lira kira geliri elde ettiğini ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanağı bulunmayan istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi: Uyuşmazlık elde ettiği gayrimenkul sermaye iradı nedeniyle beyanname vermiyen davacı adına yapılan ağır kusur cezalı gelir vergisi tarhiyatına karşı açılan davayı reddeden mahkeme kararının bozulması istemine ilişkindir.
… Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından düzenlenen listeler esas alınarak matrah takdir edilmiş ise de, bu listelerde davacı veya kiracının imzası bulunmadığından davacıyı bağlaması düşünülemiyeceği gibi davacı tarafından listede adı geçen …’ın hiçbir zaman kiracısı olmadığı iddia edilmekte ve akside iaderece kanıtlanmadığından bu listeler esas alınarak takdir edilen matrahta isabet görülmemiştir.
Dosyada mevcut kira kontrotusundan davacıya ait yazlık evin …’ya 1.7.1993 tarihinden itibaren 2 ay müddetle aylık 3.000.000 lira karşılığı kiraya verildiği ve davacının başka bir kira geliri olmadığı anlaşıldığından Gelir Vergisi Kanununun 21.maddesi uyarınca istisna sınırları içerisinde kalan bu miktar için beyanname verme zorunluluğu bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi : …de bulunan gayrimenkullerden elde edilen kira gelirinin, gayrimenkulün bulunduğu yerdeki takdir komisyonu tarafından tespit edilmesi gerekirken İstanbul’da bulunan ve yetkisi olmayan takdir komisyonu tarafından tespit edilmesi ve buna göre tarhiyat yapılması isabetli olmadığından temyiz konusu mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Davacının … …’de bulunan gayrimenkulünden elde ettiği kira gelirini beyan etmemesi nedeniyle İstanbul’da bulunan Takdir Komisyonu tarafından takdir edilen matrah üzerinden salınan gelir vergisi, hesaplanan fon payı ile kesilen ağır kusur cezasının kaldırılması istemiyle açılan davayı reddeden mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.
Vergi Usul Kanunu’nun, Takdir Komisyonunun yetkilerini başlıklı 75 inci maddesinde, “72 inci maddenin birinci fıkrasına göre kurulan takdir komisyonu 74 üncü maddedeki görevleri dolayısıyla bu Kanunda yazılı inceleme yetkisine haizdir”denilmiştir. Olayda, …, …’de bulunan ve sezonluk olarak kiraya verilen gayrimenkulden elde edilen ve beyan dışı bırakıldığı ileri sürülen kira gelirinin, gayrimenkulün bulunduğu yer takdir komisyonu tarafından saptanması, yukarıda belirtilen madde hükmüne göre yapılacak inceleme için gereklidir. Bu gereğe rağmen Kocasinan Vergi Dairesi Müdürlüğünde mükellefiyet kaydı bulunan davacının, ihtilaflı yılda …’de bulunan gayrimenkulünden elde etmesi gereken kira gelirinin tespiti amacıyla, yetkisi bulunmayan İstanbul Defterdarlığı 14 No’lu Takdir Komisyonuna başvurulduğu ve anılan komisyon tarafından takdir olunan matrah üzerinden tarhiyat yapıldığı anlaşıldığından yapılan tarhiyatta ve davayı reddeden mahkeme kararında isabet bulunmamaktadır.
Bu nedenle … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına 15.3.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.