Danıştay Kararı 4. Daire 1998/562 E. 1999/1187 K. 22.03.1999 T.

4. Daire         1998/562 E.  ,  1999/1187 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1998/562
Karar No: 1999/1187

Temyiz Eden : Hitit Vergi Dairesi Başkanlığı-ANKARA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : 1996/2-4 dönemlerine ilişkin muhtasar beyannameyi yasal süresinden sonra ek beyanname ile veren davacı şirket adına kusur cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; şirketin 28.9.1995 tarihinde el değiştirmesinedeniyle şirketin yeni sahiplerinin eski sahiplerinden defter ve belgeleri almadıkları, defter ve belgelerin teslimi için 26.4.1996 tarihinde noter aracılığıyla ihtarname çıkarılmasına rağmen teslimatın zamanında yapılmaması nedeniyle kurumlar vergisi beyannamesinin mücbir sebepler belirtilerek boş olarak verildiği, defterler teslim alındıktan sonra düzeltme beyannamesi ile yatırım indiriminin bildirildiği ve yararlanılan yatırım indirimine ilişkin muhtasar beyannamenin mücbir sebep nedeniyle süresinde verilmediğinin anlaşıldığı gerekçesiyle kesilen kusur cezasının kaldırılmasına karar verilmiştir. Vergi Dairesi Başkanlığı, olayda kanunun aradığı anlamda mücbir sebebin gerçekleşmediğini, kesilen cezanın yasaya ve usule uygun olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 22.3.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.