4. Daire 1998/4851 E. , 1999/1970 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1998/4851
Karar No: 1999/1970
Temyiz Eden : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Küçükyalı Vergi Dairesi Müdürlüğü-İSTANBUL
İstemin Özeti : 1998/Mart dönemi için ihtirazi kayıtla verilen muhtasar beyanname üzerinden, davacı şirket bünyesinde çalışan öğretmenlere ödenen eğitim, öğretim tazminatı için Maliye Bakanlığı Gelirler Genel Müdürlüğü’nün 97/4 sıra no’lu Gelir Vergisi İç Genelgesi uyarınca gelir (stopaj) vergisi tahakkuk ettirilmiştir. … Vergi Mahkemesi, … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 625 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu’nun 33 üncü maddesine göre özel okullarda yöneticilik ve eğitim, öğretim hizmeti yapanlara Sosyal Yardım kapsamındaki ödemelerden vergi kesilmeyeceğinin belirtildiği, ancak 657 sayılı yasada sosyal yardımların; aile, çocuk, doğum, ölüm,tedavi,yiyecek,giyecek yardımı olarak belirlendiği, buna göre Sosyal Yardım sayılmayan, eğitim ve öğretim tazminatı ödemeleri için gelir(stopaj) vergisi tahakkuk ettirilmesinde yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Davacı şirket, 657 sayılı Yasaya göre eğitim öğretim tazminatı sosyal yardımlar kapsamında yer aldığından, 97/4 sıra no’lu Gelir Vergisi İç Genelgesi uyarınca yapılan tahakkuk işleminin yasal olmadığını ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi : Yükümlü Şirketin işyerinde çalıştırdığı öğretmenlere aylık ücret ödemeleri dışında ödediği eğitim-öğretim tazminatının vergiye tabi olmadığı ihtirazı kaydıyla verdiği Mart 1998 dönemine ait muhtasar beyanname üzerinden tahakkuk ve tahsil edilen gelir (stopaj) vergisine karşı açılan davayı reddeden Vergi Mahkemesi kararı temyiz edilmektedir.
625 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanununun 33 üncü maddesinde, özel okullarda yöneticilik ve eğitim hizmeti yapanlara, kıdemlerine göre (emekliler hariç) dengi resmi okullarda ödenen aylık ile sosyal yardım kapsamındaki ek ödeme tutarlarından az ücret verilemeyeceği, sosyal yardım kapsamındaki ek ödemelerin Bütçe Kanunlarıyla resmi okul öğretmen ve personeline sağlanan haklara denk olarak özel okul öğretmenlerine ve personeline de ödeneceği, sosyal yardım kapsamındaki ek ödemelerden vergi kesilmeyeceği hükme bağlanmıştır.
Diğer taraftan, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun VI. kısmında devlet memurlarına sağlanan sosyal yardım ve hakların neler olduğu 187 ila 213 üncü maddelerde düzenlenmiş, bu bölümün zam ve tazminatlar başlıklı Ek maddesinin I.fıkrasında “Zamlar” II. fıkrasında da “tazminatlar” düzenlenmiş, “Eğitim,
öğretim tazminatına” da II. fıkranın (B) bendinde yer verilmiştir. Ortak Hükümler Başlıklı III. fıkrada bu maddenin ikinci bölümünde yer alan tazminatların damga vergisi hariç hiç bir vergiye tabi olmadığı hükme bağlanmıştır.
Görüldüğü üzere 657 sayılı Kanunun VI. bölümünde yer alan hükümlere eklenen madde hükmüyle eğitim öğretim hizmeti tazminatı da sosyal yardımlar arasında sayılmış ve damga vergisi hariç hiçbir vergiye tabi tutulmıyacağı açıkça ifade edilmiştir.
Uyuşmazlıkta da özel öğretim kurumu işleten yükümlü şirketin kurumunda çalıştırdığı öğretmenlerine ödediği eğitim ve öğretim tazminatı sosyal yardım kapsamında olup, vergiye tabi tutulmaması gerekirken Maliye Bakanlığınca yayımlanan 1997/4sayılı İç Genelge esas alınarak gelir (stopaj) vergisine tabi tutulmasında Kanuna uyarlık görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi : Eğitim-Öğretim tazminatı 657 sayılı Yasanın Sosyal Haklar ve Yardımlar başlıklı Vl. kısmında ek madde ile düzenlendiğinden bu kapsamda değerlendirilmesi ve 625 sayılı Yasanın özel okullardaki öğretmenlere kıdemlerine göre resmi okullardaki öğretmenlere denk olarak ödenen sosyal yardım kapsamındaki ödemelerden vergi kesilmeyeceği yönündeki 33 üncü maddesi hükmüne göre yapılan eğitim öğretim tazminatı ödemelerinin vergilendirilmemesi gerektiğinden aksi yöndeki mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, özel eğitim kurumlarında çalışan öğretmenlere ödenen eğitim-öğretim tazminatının vergiye tabi olmadığı ileri sürülerek, ihtirazi kayıtla verilen 1998/Mart dönemi muhtasar beyannamesi üzerinden tahakkuk ettirilen gelir (stopaj) vergisinin kaldırılmasına yönelik davayı reddeden mahkeme kararının bozulmasına ilişkindir.
625 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu’nun 33 üncü maddesinde, özel okullarda yöneticilik ve eğitim-öğretim hizmeti yapanlara, kıdemlerine göre (emekliler hariç) dengi resmi okullarda ödenen aylık ve sosyal yardım kapsamındaki ek ödeme tutarlarından az ücret verilemeyeceği, sosyal yardım kapsamındaki ek ödemelerin Bütçe kanunlarıyla resmi okul öğretmen ve personeline sağlanan haklara denk olarak özel okul öğretmenlerine ve personeline de ödeneceği ve sosyal yardım kapsamındaki ödemelerden vergi kesilmeyeceği belirtilmiştir.
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun “Sosyal Haklar ve Yardımlar” başlıklı Vl ncı kısmında, zam ve tazminatlar başlığı altında ek maddenin II/b fıkrasında eğitim-öğretim tazminatına yer verilmiş, aynı ek maddenin ortak hükümler başlıklı III. fıkrasında bu maddenin ikinci bölümünde yer alan tazminatların damga vergisi hariç herhangi bir vergiye tabi olmadığı belirtilmiştir.
Kanun hükümlerinin incelenmesinden eğitim-öğretim tazminatının sosyal yardımlar kapsamında ek madde ile düzenlendiği ve bunların damga vergisi dışında
bir vergiye tabi olmadıklarının belirtildiği ve bu durumun özel eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenler için de kıdemlerine göre geçerli olacağının hükme bağlandığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda özel eğitim kurumlarındaki öğretmenlere ödenen ve damga vergisi dışında herhangi bir vergiye tabi tutulmaması gereken eğitim-öğretim tazminatı ödemelerinden gelir (stopaj) vergisi tahakkuku yapılmaması gerekeceğinden aksi yönde verilen mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Bu nedenle … Vergi Mahkemesi’nin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına 12.5.1999 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
K A R Ş I O Y
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte görülmediğinden karara karşıyız.