Danıştay Kararı 4. Daire 1998/4117 E. 1999/74 K. 27.01.1999 T.

4. Daire         1998/4117 E.  ,  1999/74 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1998/4117
Karar No : 1999/74

Temyiz Eden Taraflar : 1-…
Vekili : …
2-Maltepe Vergi Dairesi Müdürlüğü/ANKARA
İstemin Özeti : 31.5.1997 tarihli tutanakla sevk edilen emtia için düzenlenen sevk irsaliyelerinde fiili sevk tarihinin yazılmadığı ve tek vergi numarasına uyulmadığı tespit edilen davacı şirket adına 1997 yılı için özel usulsüzlük cezaları kesilmiştir. … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı şirketin sevk ettiği emtia için sevk irsaliyesi düzenlendiği söz konusu tutanakla tespit edildiği anlaşıldığından fiili sevk tarihinin yazılmaması nedeniyle II. derece usulsüzlük cezası kesilmesi gerektiği, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/7 nci maddesinde, bu kanunun 8 inci maddesinin son fıkrasına getirilen mecburiyete uyulmaksızın işlem yapanlara her bir işlem için ayrı özel usulsüzlük cezası kesileceğinin belirtildiği, davacı şirket düzenlediği sevk irsaliyesine eski hesap numarasını yazdığı halde 240 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğin A/2 bölümünde açıklanan şekilde bu numarayı okunaklı olarak çizip yeni hesap numarasını yazması gerekirken buna uymadığından bu eylem için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/7 inci maddesine göre kesilen cezanın yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kısmen reddine karar verilmiştir. Davacı kapıdan satış yaptıklarından satış tarihi belli olmadığını ve satış esnasında fatura kesildiğinden fiili sevk tarihinin yazılmamasına ilişkin olarak kesilen cezanın usulsüzlük cezasına çevrilmesinin yerinde olmadığını, satış yapan arabada bulunan vergi levhasında yeni vergi numarası olduğunu ve Maliye Bakanlığınca tasdikli belgeler üzerinde değişiklik yapamadıklarını, davalı İdare ise, kesilen özel usulsüzlük cezasının yerinde olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedirler.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’nın Düşüncesi: Temyiz dilekçelerinde öne sürülen hususlar,2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında,anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle tarafların temyiz istemlerinin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …nin Düşüncesi : Davacı şirket, tek vergi numarası alarak bu zorunluluğa uyduğundan bu nedenle kesilen özel usulsüzlük cezasına yönelik istemin kabulü, diğer iddiasına yönelik temyiz istemi ile Vergi Dairesi Müdürlüğü temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Vergi Dairesi Müdürlüğü ve davacı şirketin sevk irsaliyesine fiili sevk tarihinin yazılmaması nedeniyle kesilen özel usulsüzlük cezasının usulsüzlük cezasına çevrilmesine yönelik olarak temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü iddialar mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353 üncü maddesine 4108 sayılı kanunla eklenen 7 nci bendinde, bu kanunun 8 inci maddesinin son fıkrası uyarınca getirilen mecburiyete uymaksızın işlem yapanlara her bir işlem için özel usulsüzlük cezası kesileceği, aynı yasanın 8 inci maddesinin 4108 sayılı kanunla değişik son fıkrasında, Türkiye Cumhuriyeti tabiyetinde bulunan her gerçek kişi ile tüzel kişilere bir vergi numarası verileceği, bu hükmün uygulanmasına ilişkin usul ve esasları tespit etmeye ve vergi numarasının kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişilerce yapılacak işlemlerle ilgili kayıtlarda ve düzenlenecek belgelerde kullanılması mecburiyetini getirmeye Maliye Bakanlığının yetkili olduğu öngörülmüştür. Maliye Bakanlığına verilen yetki çerçevesinde yayımlanan 240 sayılı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde, tek vergi numarası uygulamasına ilk olarak vergi dairelerinde kayıtlı bulunan faal mükellefler esas alınarak 3.7.1995 tarihinden itibaren başlanacağı, yeni vergi numaralarının hangi işlemlerde ve ne şekilde kullanılma zorunluluğu getirileceği hususlarındaki çalışmalar tamamlandığında ayrıca duyurulacağı belirtilmiştir. Davacı gerek dava dilekçesinde gerekse temyiz dilekçesinde vergi levhasında ve faturalarda yeni vergi numaralarının mevcut olduğunu, sevk irsaliyesi Maliye Bakanlığınca tasdikli olduğundan üzerinde değişiklik yapmamak için yeni vergi numarasını yazmadıklarını ileri sürmektedir. Davacı şirket anılan yasa hükmü uyarınca yeni vergi numarası alarak bu zorunluluğa uymuştur. Bu durumda tek vergi numarasına uyulmaması nedeniyle kesilen cezanın dayanağı bulunmamaktadır. Aksi yönde verilen mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle davacının tek vergi numarasına uyulmaması nedeniyle kesilen özel usulsüzlük cezasına yönelik temyiz isteminin kabulüyle … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının bu hususa ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, davacının diğer iddialarıyla Vergi Dairesi Müdürlüğü temyiz isteminin reddine 27.1.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.