4. Daire         1998/3676 E.  ,  1999/3627 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1998/3676
Karar No: 1999/3627

Temyiz Eden : Hitit Vergi Dairesi Başkanlığı-ANKARA
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : 1992 yılı işlemleri incelenen davacının, taşeronluğunu üstlendiği inşaat işinden elde ettiği geliri geçici kabulün yapıldığı 1992 yılında değil, kesin kabulün yapıldığı tarih olan 1994 yılında beyan etmesi eleştirilerek ikmalen gelir vergisi salınmış, fon payı hesaplanmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesi … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; Gelir Vergisi Kanunu’nun 42 nci maddesinde; birden fazla takvim yılına sirayet eden inşaat ve onarma işlerinde kar veya zararın işin bittiği yıl kati olarak tespit edileceği ve tamamının o yılın geliri sayılarak, mezkur yıl beyannamesinde göterileceği, öngörülmüş, aynı Kanun’un 44 üncü maddesinde de; inşaat ve onarma işlerinde geçici ve kesin kabul usulüne tabi olan hallerde geçici kabulün yapıldığını gösteren tutanağın düzenlendiği tarih, diğer hallerde de işin fiilen tamamlandığı veya fiilen bırakıldığı tarihin bitim tarihi olarak kabul edileceğinin belirtildiği, Gelir Vergisi Kanunu’nun 42 nci maddesi kapsamındaki inşaat işlerini üstlenen müteahhitlerin işin bir kısmını ikinci derece müteahhitlere yaptırmaları halinde, işin bitim tarihinin “fiili tamamlama ölçüsüne göre belli edilmesi ve işten elde edilen gelirin bu tarihe göre beyan edilmesi gerektiği, olayda da; davacı şirketin, PTT İşletmesi Genel Müdürlüğü Nato ve Trafics DaireBaşkanlığı’na karşı uygulama çalışmaları … firması tarafından yürütülen … projesini taşeron firma olarak yüklendiği, iki firma arasında imzalanan protokolle işin bitim tarihinin, … ile PTT arasında yapılacak olan kesin kabul tarihi olarak belirlendiği ve işin 1994 yılında biterek kesin kabulünün yapılması üzerine bu işten elde edilen gelirin ilgili yılda beyan edildiği, dolayısıyla davalı idarece işin bitim tarihinin, geçici kabul tarihi olan 24.2.1992 olarak kabulü suretiyle gelirin 1992 yılında beyan edilmemesi nedeniyle yapılan tarhiyatta isabet bulunmadığı gerekçesiyle vergi ve cezaların kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı İdare, elde edilen gelirin, yasal değeri olmayan protokole göre değil, işin özelliğine göre kanun hükümleri çerçevesinde belirlenen geçici kabul tarihine göre beyan edilmesi gerektiğini ileri sürmekte ve kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun bulunan temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’un Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 20.10.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.