4. Daire 1998/330 E. , 1999/1179 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1998/330
Karar No: 1999/1179
Temyiz Eden : …
Karşı Taraf : Erenköy Vergi Dairesi Müdürlüğü/İSTANBUL
İstemin Özeti : 1990/Şubat ila 1991/Ocak dönemlerine ilişkin olarak verilen muhtasar beyannamelerde ücret ödemeleri yönünden eksik beyanda bulunduğu ileri sürülen davacı adına re’sen takdir edilen matrah üzerinden gelir (stopaj) vergisi salınmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesi’nin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; uyuşmazlık dönemi için verilen muhtasar beyannamelerde 8.7.1992 günlü yoklama fişiyle tespit edilen ücretlere göre eksik beyanda bulunulduğu, bu nedenle ödenen aylık net ücretten brüt ücret hesaplanmak suretiyle takdir edilen matrah üzerinden yapılan tarhiyatta yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davacı, yoklama tutanağının gerçeğe aykırı ifadeler içerdiğinden ihtirazi kayıtla imzalandığını, tutanakla tespit edilen ücretlerden bir kısmının bürüt ücret olduğunu, yapılan ücret ödemelerinin eksiksiz beyan edildiğini ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : Davacının gelir (stopaj) vergisi yönünden eksik beyandan bulunup bulunmadığı hususu kanuna uygun bir vergi incelemesiyle ortaya konulmadığından tarhiyatın kaldırılması gerekirken bu tarhiyata karşı açılan davayı reddeden mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
1990/Şubat ila 1991/Ocak dönemlerine ilişkin olarak verilen muhtasar beyannamelerde ücret ödemeleri yönünden eksik beyanda bulunulduğu ileri sürülerek re’sen takdir olunan matrah üzerinden yapılan tarhiyatın kaldırılması istemiyle açılan davayı reddeden mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 30 uncu maddesine göre re’sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarından belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması olarak tanımlanmıştır. Re’sen vergi tarh edilirken, vergi dairelerinin bilgisi dışında bırakılan matrahın gerçeğe en yakın miktarının saptanması gerekmektedir. Ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunun araştırılıp tespit edilmesi ise ancak vergi incelemesi yapmak suretiyle mümkün olabilir.
Olayda, ücretleri belirlenen işçilerden … ile davacı arasında ihtilaf bulunduğu, ödenen ücretlerin eksik beyan edildiğinin tespitine ilişkin 8.7.1992 günlü yoklama fişinin davacı tarafından ihtirazi kayıtla imzalandığı, aynı yoklama ile 1.7.1992 tarihine kadar iki işçi çalıştığının tespit edilmesine karşın takdir komisyonunca 1990/8 dönemi için dört, 1990/9-12 dönemi için üç işçi esas alınarak matrah takdir edildiği anlaşılmış olup, işyerinde çalışan işçilerin uyuşmazlık dönemlerinde kaç gün çalıştıkları, çalıştıkları gün sayısına göre ne kadar ücret ödendiği, ödemenin fiilen yapılıp yapılmadığı hususlarının davacının defter ve belgeleri incelenmek suretiyle kanuna uygun bir vergi incelemesiyle tespiti gerekirken, re’sen vergi tarhiyatına esas olacak bilgileri taşımayan ve ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunun tespitine yeterli olmayan yoklama fişine dayanılarak ücret ödemelerinin eksik beyan edildiğinden söz edilmesi mümkün olamayacağından, bu durum dikkate alınmadan yapılan tarhiyat ve bu tarhiyata karşı açılan davayı reddeden mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Bu nedenle, … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına 22.3.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.