Danıştay Kararı 4. Daire 1998/2920 E. 1999/1201 K. 23.03.1999 T.

4. Daire         1998/2920 E.  ,  1999/1201 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1998/2920
Karar No: 1999/1201

Temyiz Eden : Ulaştırma Vergi Dairesi Başkanlığı/İSTANBUL
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : … Anonim Şirketinin kurum geçici vergi alacağının davacı şirketin vergi borçlarına mahsubu isteğinin kabul edilmemesi üzerine davacı şirketin beyanına göre doğan vergi borçlarının tahsili amacıyla ödeme emri düzenlenip, tebliğ edilmiştir. … Vergi Mahkemesi … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; yükümlü şirket tarafıdan verilen 1996 yılı kurumlar vergisi beyannamesine göre tahakkuk eden vergilerin yasal süresinde ödenmemesi nedeniyle tahsili amacıyla ödeme emri düzenlenmiş ise de, aynı holding bünyesinde yer alan … Anonim Şirketi tarafından İdareye verilen dilekçeyle vergi dairesinden olan alacağının davacı şirketin ödeme emrinde yer alan vergi borcuna mahsubunu istemesi nedeniyle hiç bir yasal engel bulunmayan alacaklı şirketin isteği doğrultusunda İdarenin mahsup işlemini yapması gerekirken bu istemi kabul edilmeyerek düzenlenen ödeme emrinde isabet görülmediği gerekçesiyle ödeme emrinin iptaline karar vermiştir. Davalı İdare kesinleşen vergilerin tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin kanun ve usule uygun olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Dosyanın incelenmesinde … Anonim Şirketi vergi dairesinden olan alacağının, yükümlü şirketin ödeme emirleri içerisinde yer alan vergi borçlarına mahsubunu istediğinin kabul edilmemesi üzerine uyuşmazlığın çıktığı anlaşılmış olup vergi alacaklısının rızası ile de olsa bir başka şirkete ait vergi borcu mahsubuna yasal bir düzenleme bulunmadığından imkan bulunmamakla birlikte, davacı şirket ile vergi iade alacağı bulunan şirket ortaklarının aynı kişiler olması da söz konusu şirketlerin aynı tüzel kişiliklere sahip olması nedeniyle bu sonucu değiştirecek nitelikte değildir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüyle mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 23.3.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.