4. Daire 1998/1268 E. , 1999/2850 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1998/1268
Karar No: 1999/2850
Temyiz Eden : Kızılbey Vergi Dairesi Müdürlüğü/ANKARA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Davacı şirket 30.12.1996 tarihinde satın aldığı çekiciler ve treyler için 1996 yılında amortisman ayrılabileceğini belirterek 1996 yılı kurumlar vergisi beyannamesini ihtirazi kayıtla vermiş ve tahakkuk eden geçici vergiye karşı dava açmıştır. … Vergi Mahkemesi’nin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 30.12.1996 tarihinde satın alınan ve bu tarihte taşıt alım vergileri ödenen 31.12.1996 tarih ve … yevmiye numarası ile kanuni defterlere kaydedilerek aktifleştirilen 12 adet tenteli treyler ile 10 adet çekici için toplam aktif değer üzerinden 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 315 inci maddesinin 2 nci bendi uyarınca azalan bakiyeler usulüne göre %40 oranında amortisman ayrılmasının hukuka uygun olduğu gerekçesiyle, tahakkuk eden verginin kaldırılmasına karar verilmiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü, araçların trafik tescil işlemleri 8.1.1997 tarihinde yapıldığından 1997 yılından itibaren amortismana tabi tutulması gerektiğini ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 24.6.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.