4. Daire         1997/43 E.  ,  1998/477 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1997/43
Karar No: 1998/477

Temyiz Eden : …
Karşı Taraf : … Mal Müdürlüğü-AFYON
İstemin Özeti : …-… arası otobüs işletmeciliği faaliyetinden dolayı 1995 yılına ilişkin kurumlar vergisi beyannamesinin verilmemesi nedeniyle inceleme raporuna dayanılarak davacı belediye adına iki kat 1.derece usulsüzlük cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı belediyenin …-… arası otobüs işletmecliği Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 7 inci maddesinin 11 (b) bendinde belirtilen “belediye sınırları içindeki yolcu taşıma faaliyeti” dışına taştığı, bu maddede belirtilen muaflık kapsamına girmemesi nedeniyle kesilen cezanın yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davacı belediye, kesilen cezanın yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …’nın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nin Düşüncesi : Davacı İlçe Belediyesi’nce İl merkezine yapılan yolcu taşımacılığının şehirlerarası otobüs işletmeciliği olarak nitelendirilmesi mümkün görülmediğinden kurumlar vergisi mükellefi olduğu kabul edilerek beyanname vermeme nedeniyle kesilen cezada hukuka uyarlık bulunmadığından mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 1 inci maddesinde iktisadi kamu müesseselerinin kurumlar vergisine tabi olduğu belirtilmiş; 4 üncü maddesinde Devlete, özel idarelere, belediyelere, diğer kamu idarelerine ve müesseselerine ait ve tabii olup faaliyetleri devamlı bulunan ve sermaye şirketleri ile kooperatifler dışındaki ticari, sınai ve zirai işletmelerin iktisadi kamu
müessesesi olduğu açıklanmış, bunların kazanç gayesi gütmemeleri, faaliyetin kanunla tevdi edilmiş görevler arasında bulunması, tüzel kişiliklerinin olmaması, müstakil muhasebeleri ve kendilerine tahsis edilmiş sermayelerinin veya işyerlerinin bulunmamasının mükellefiyetlerine tesir etmeyeceği açıklanmıştır. Aynı Kanunun muaflıklara ilişkin 7 inci maddesinin 11-b bendinde belediye sınırları içindeki yolcu taşıma işletmelerinin kurumlar vergisinden muaf olduğu hükmü yer almıştır.
Dava dosyasının incelenmesinden, … Belediyesi tarafından belediye hudutları içinde yapılan taşımacılık hizmetinin 20 km mesafedeki … şehir merkezine kadar devam ettiği anlaşılmaktadır. Günümüzde, sosyal ve idari yapıda meydana gelen değişikler sonucu belediye sınırlarının biribirine bitişik hale gelmesi, belediye hudutları dahilinde yapılan hizmetin yakın mesafedeki çevre belediyelere veya il merkezlerine kadar devam ettirilmesi zorunluluğunu doğurmaktadır. Bu nedenle … Belediyesi tarafından yapılan taşımacılık hizmetinin 20 km mesafedeki …-… hattında devam ettirilmesi, Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 7 inci maddesinde yer alan “belediye sınırları içindeki yolcu taşıma işletmeleri” kapsamında görülmekle, bu faaliyeti şehirlerarası yolcu taşımacılığı olarak niteleyen mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, … Vergi Mahkemesi’nin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, 12.2.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.