Danıştay Kararı 4. Daire 1997/42 E. 1998/371 K. 05.02.1998 T.

4. Daire         1997/42 E.  ,  1998/371 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1997/42
Karar No: 1998/371

Temyiz Eden : Mecidiyeköy Vergi Dairesi Müdürlüğü/İSTANBUL
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Davacı şirket ortaklarının 1992 yılı gelir vergisi beyannamesinde, henüz tamamlanmamış olan yıllara sari inşaat işleri nedeniyle kesilen vergileri, ödenecek gelir vergisineden haksız olarak mahsup ettikleri ileri sürülerek ortaklar adına salınan vergi üzerinden şirket adına kusur cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesi … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; cezayı gerektiren fiilin şirket tüzel kişiliğinin idare ve tasfiyesine ilişkin olmadığı, şirket ortağının verdiği şahsi gelir vergisi beyannamesindeki hatalı mahsup isteminden doğduğu, bu nedenle Vergi Usul Kanunu’nun 333 üncü maddesi esas alınarak tüzel kişilik adına ceza kesilemeyeceği gerekçesiyle cezanın kaldırılmasına karar vermiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü, tüzel kişilik adına kesilen cezanın yerinde olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Danıştay Savcısı …’nın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 5.2.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.