Danıştay Kararı 4. Daire 1996/1865 E. 1996/5831 K. 24.12.1996 T.

4. Daire         1996/1865 E.  ,  1996/5831 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1996/1865
Karar No: 1996/5831

Temyiz Eden : Yakacık Vergi Dairesi Müdürlüğü-İSTANBUL
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : 1993 ve 1994 yıllarına ait muhtelif vergi borçlarını katma değer vergisi iadesi alacağına mahsup suretiyle ödeyen davacı kurum adına, vade tarihinden iadeye ilişkin yeminli mali müşavir raporunun ibraz edildiği tarihe kadar geçen süre için hesaplanan gecikme zamlarının tahsili amacıyla ödeme emri düzenlenmiştir. … Vergi Mahkemesi … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı kurumun söz konusu borçlarını vadesinde mahsup talebinde bulunarak ödediği, bazı belgelerin geç ibraz edilmesi nedeniyle borcun vadesinden sonra ödendiğinden bahsedilemeyeceğinden, hesaplanan gecikme zamlarının tahsili için düzenlenen ödeme emrinde isabet görülmediği gerekçesiyle ödeme emrinin iptaline karar vermiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü,ödemenin, belgelerin tamamının ibraz edildiği tarihte yapılmış sayılacağını ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 24.12.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.