Danıştay Kararı 4. Daire 1995/3505 E. 1996/3553 K. 09.10.1996 T.

4. Daire         1995/3505 E.  ,  1996/3553 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1995/3505
Karar No: 1996/3553

Temyiz Eden : Yenimahalle Vergi Dairesi Müdürlüğü-ANKARA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : 1992 yılında borç para vermesine karşın elde ettiği faiz gelirini beyan etmediğinden söz edilen davacı adına re’sen takdir olunan matrah üzerinden gelir vergisi salınmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesi … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; olayda, davacının ikrazatçılıktan kazanç elde ettiği hususunun sadece ipotek tesisine dayandırıldığı, ancak söz konusu belgede verilen borç para karşılığında faiz alındığı belirtilmediği gibi böyle bir anlamın da çıkmadığı, yükümlünün esas işinin inşaat müteahhitliği olduğu gözönüne alındığında alacağın teminatı olarak ipotek tesisi yoluna gidilmesinin tabi olduğu, bu durumda davacının ikrazatçılıkla uğraştığından söz edilemiyeceği gerekçesiyle tarhiyatın kaldırılmasına karar verilmiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü, yapılan tarhiyatın kanuna ve usule aykırı olmadığını ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Danıştay Savcısı ..’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …nun Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 9.10.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.