Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2022/3820 E. , 2023/256 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/3820
Karar No : 2023/256
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av…
KARŞI TARAF (DAVALI) : … İdaresi Başkanlığı/…
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına karşı yapılan temyiz başvurusunun reddine dair … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, Temyiz No:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, bir kısım bankaların vergi kaçağına sebebiyet verdiğinden bahisle yapılan ihbar nedeniyle kendisine ihbar ikramiyesi ödenmesi talebinin reddine dair … tarih ve E-… sayılı işlemin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 1905 sayılı Menkul ve Gayrimenkul Emval ile Bunların İntifa Haklarının ve Daimi Vergilerin Mektumlarını Haber Verenlere Verilecek İkramiye Hakkında Kanun uyarınca vergi kayıp ve kaçağını ihbar eden şahıslara ihbar ikramiyesi ödenebilmesi için, ihbar doğrultusunda ihbar edilen şahıslar hakkında vergi incelemesi yapılması ve neticesinde tahakkuk ettirilmiş ve kesinleşmiş bir vergi bulunması gerektiği, dava konusu uyuşmazlıkta ise davacı tarafından davalı idareye verilen ihbar dilekçesine ekli listede yer alan, ihbar olunan bankaların vergi kaçırdığı iddiasıyla ilgili gerekli incelemelerin yapılmasının istenilmesi üzerine idarece ihbar dilekçesinde belirtilen bankalar hakkında yapılacak herhangi bir vergisel işlemin bulunmadığı kararı verildiği görüldüğünden davalı idarece tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararını kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı Kanun’un 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmesi üzerine bu karara yöneltilen temyiz istemi aynı Kanun’un 48. maddesinin 6. fıkrası uyarınca, isteme konu kararın kesin olduğu gerekçesiyle reddedilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idarece bilgi edinme hakkının ihlal edildiği, kararın gerekçe içermediği, dava konusu miktarın temyiz sınırını aştığından kesin bir karar olamayacağı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca … -TL maktu harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 13/02/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.