Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2022/3014 E. , 2023/264 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/3014
Karar No : 2023/264
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av…
KARŞI TARAF (DAVACI) : … İlaç Sağlık Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av…
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusunun Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararına uyularak sonuçlandırıldığı … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…. sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının alış faturaları içinde elektronik ortamda düzenlenmesi gerektiği halde kağıt ortamında düzenlenmiş faturaların bulunduğunun tespit edilmesi nedeniyle adına 2015 yılı için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 421 sıra nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin, elektronik fatura uygulamasına dâhil olma zorunluluğu getirilen mükelleflerin elektronik fatura uygulamasına kayıtlı olan diğer mükelleflere kâğıt ortamında fatura düzenleyemeyecekleri, düzenlemeleri halinde kâğıt ortamında düzenlenen bu faturaların hiç düzenlenmemiş sayılacağına ilişkin 5.4. bölümünün, 04/04/2015 tarih ve 29316 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 448 sıra nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile yayım tarihi itibarıyla yürürlükten kaldırıldığı anlaşıldığından, yargılamanın yapıldığı tarih itibarıyla lehe olan mevzuatın olaya uygulanması gerektiği sonucuna ulaşıldığı gerekçesiyle özel usulsüzlük cezası kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: 213 sayılı Kanun’un 353. maddesinin 1. bendi uyarınca mal ve hizmet alışlarında belge alınmamasına ilişkin olarak özel usulsüzlük cezası kesilebilmesi için öncelikle almama fiilinin gerçekleşmesi gerektiği, davacı şirket tarafından ise alınan mal ve hizmete karşılık süresi içinde kağıt ortamında faturaların alındığı hususunun ihtilafsız olduğu, öte yandan faturanın elektronik ortamda alınmaması durumunda özel usulsüzlük cezası kesilebileceğine ilişkin yasal bir düzenleme bulunmadığından kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle Mahkeme kararı kaldırıldıktan sonra dava konusu özel usulsüzlük cezası kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Elektronik ortamda düzenlenmesi gereken faturalar, kağıt ortamında düzenlendiğinde hiç düzenlenmemiş sayılacağından kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …NUN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge İdare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 13/02/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.