Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2022/2888 E.  ,  2023/470 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/2888
Karar No : 2023/470

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idare tarafından yöneltilen istinaf başvurusunu, Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararı uyarınca yeniden inceleyen … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:.. sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle sevk edildiği takdir komisyonu kararına dayanılarak 2012 yılının Nisan ila Aralık, 2013 yılının Şubat ila Nisan dönemleri için re’sen salınan katma değer vergisi ile 2012 yılının Nisan ila Aralık, 2013 yılının Şubat dönemleri için bir kat, 2013 yılının Mart ve Nisan dönemleri için ise tekerrür hükümleri uyarınca artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Savunma dilekçesinde, 2012 yılının Nisan ila Aralık dönemlerine ilişkin katma değer vergisi tarhiyatının düzeltme fişiyle terkin edildiği belirtildiğinden bu kısım hakkında karar verilemeyeceği, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca, takdir komisyonlarının görevinin, yetkili makamlar tarafından istenilen matrah ve servet takdirlerini yapmak ile vergi kanunlarında yazılı fiyat, ücret veya sair matrah ve kıymetleri takdir etmek olduğu, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nda öngörülen indirim mekanizmasının ise vergilendirme tekniği açısından, matrah takdirinden farklı bir müessese olup katma değer vergisi indirim reddi yetkisi bulunmayan takdir komisyonunca alınan karara istinaden 2013 yılının Şubat ila Nisan dönemleri için yapılan tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle 2012 yılına ilişkin cezalı vergi hakkında karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiş, 2013 yılına ilişkin cezalı vergi ise kaldırılmıştır.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Re’sen tarh nedeninin varlığı halinde takdir komisyonunca matrah takdir edilebildiğinden takdir komisyonu kararında belirtilen ve Dairelerince verilen ara kararı üzerine dosyaya ibraz edilen … tarih ve … sayılı yazıda, davacı adına sahte belge düzenleme yönünden yapılacak bir işlem bulunmadığı belirtilerek ilgili dönem matrahının takdir komisyonu marifetiyle değerlendirilmesi için bu konuyla ilgili müfettişlikten rapor beklenmeksizin takdire sevkinin önerilmesi nedeniyle takdire sevk edilen davacı hakkında 2013 yılında eleştiri konusu yapılan sahte faturaları yasal kayıtlarına intikal ettirip ettirmediği, bu faturalar muhteviyatı katma değer vergilerini indirim konusu yapıp yapmadığı, varsa haksız yere indirime konu edilen tutarların ne olduğu ve buna göre yeniden düzenlenecek katma değer vergisi beyan tablolarına göre ödenmesi gereken fark katma değer vergilerinin bulunup bulunmadığı ortaya konulmadan sadece davacının Ba formundaki bilgiler esas alınarak afaki rakamlar üzerinden takdir edilen matrah üzerinden yapılan tarhiyatın 2013 yılına ilişkin kısmında hukuka uygunluk görülmediği, 2012 yılına ilişkin kısmının düzeltme fişiyle terkin edildiği görüldüğünden davanın bu kısmının konusuz kaldığı gerekçesiyle istinaf başvurusu 2013 yılına ilişkin cezalı vergi ilişkin hüküm fıkrası yönünden kabul edilerek Vergi Mahkemesi kararının değinilen hüküm fıkrası kaldırıldıktan sonra 2013 yılına ilişkin cezalı vergi kaldırılmış, 2012 yılına ilişkin cezalı vergi hakkında karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Bir kısım alımlarını sahte faturalarla belgelendirdiği sabit olan davacı adına yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

Temyizen incelenen hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri sözü edilen hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Vergi Dava Dairesi kararının temyize konu hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.