Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2022/2768 E. , 2023/625 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/2768
Karar No : 2023/625
TEMYİZ EDENLER : 1-(DAVALI) … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
2-(DAVACI) … Oto Servis Turizm Gıda Dağıtım Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, 2010 yılının Ocak ila Aralık, 2011 yılının Ocak, Haziran ila Eylül, Kasım ve Aralık, 2012 yılının Ocak, Mart ila Aralık dönemleri için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi ve mükerrer 355. maddesinin 1. fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararına uyulduğu belirtilmek suretiyle davacı istinaf başvurusu, Vergi Mahkemesi kararının, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355. maddesinin 1. fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrası yönünden kabul edilerek değinilen hüküm fıkrası kaldırıldıktan sonra söz konusu ceza kaldırılmış, diğer hüküm fıkralarına yöneltilen istinaf başvuruları reddedilmiştir.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
Davalı idare tarafından, defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmeyen davacı adına 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 355. maddesinin 1. bendi gereği kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
Davacı tarafından, alınan faturaların gerçeği yansıttığı ve bedellerinin eksiksiz ödendiği, Mahkemece eksik ve hatalı değerlendirme yapıldığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
TARAFLARIN SAVUNMALARI : Taraflarca savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … ‘IN DÜŞÜNCESİ : Davalı temyiz isteminin reddi, davacı temyiz isteminin ise incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay Üçüncü Dairesinin 28/12/2021 tarih ve E:2018/4747, K:2021/6530 sayılı kararıyla Vergi Dava Dairesi kararının, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355. maddesinin 1. fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrasının bozulduğu, diğer hüküm fıkralarına yöneltilen temyiz istemlerinin ise reddedilerek sözü edilen hüküm fıkralarının kesinleştiği ancak Vergi Dava Dairesince yeniden verilen kararda sadece bozulan kısım yönünden hüküm kurulması gerekirken uyuşmazlığın tümü hakkında karar verilmek suretiyle hüküm kurulması yargılama usulüne uygun düşmemiş ise de bu husus kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Bölge İdare Mahkemeleri kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, bozmaya uyma üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecek olup davalı idare tarafından temyiz istemine konu yapılan kararın, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355. maddesinin 1. fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrasının, Danıştay Üçüncü Dairesinin 28/12/2021 tarih ve E:2018/4747, K:2021/6530 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından sözü edilen hüküm fıkrasında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Yargı yerlerince verilen kararlardan, ancak davanın tarafları aleyhine sonuç doğuran hüküm fıkralarına karşı yasal başvuru yolları kullanılabileceğinden, Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma hükmüne uyulmak suretiyle verilen Vergi Dava Dairesi kararının, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355. maddesinin 1. bendi gereği kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasının istenilmesinde hukuki yararı bulunmayan davacı temyiz isteminin incelenmeksizin reddi gerekmiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idare temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355. maddesinin 1. fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. Davacı TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 06/03/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.