Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2022/2458 E. , 2023/2070 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/2458
Karar No : 2023/2070
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idarece yöneltilen istinaf başvurusunu, Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararı uyarınca yeniden inceleyen … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacının POS cihazı kullanmak suretiyle yasa dışı ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğundan bahisle hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunun done alındığı takdir komisyonu kararına dayanılarak adına 2010 yılı için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile aynı yılın tüm dönemleri için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer alan saptamalardan, yasa dışı ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğu sonucuna ulaşıldığı ancak Mahkemelerince yapılan hesaplama sonucu matrahın bir kısmının azaltılması gerektiği ve ihbarnamelerde tahakkuk ettirilmeyeceği belirtildiğinden geçici vergi hakkında karar verilemeyeceği gerekçesiyle 2010 yılının Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemleri için re’sen salınan geçici vergi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezası yönünden dava reddedilmiş, re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ve Ekim-Aralık dönemine ait geçici vergi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezası azaltılmış, geçici vergi yönünden ise karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Davacının, zamanaşımı süresinin dolmasına kısa bir süre kala takdire sevk edildiği, zamanaşımı süresinin dolmasından sonra sonra tanzim edilen vergi tekniği raporunda belirtilen matrah farkları üzerinden takdir komisyonunca takdir edilen matrah farkı üzerinden dava konusu tarhiyatın yapıldığı olayda, takdire sevk işleminin zamanaşımını durdurmak amacıyla gerçekleştirildiği ve tarhiyatın esas itibarıyla vergi inceleme elemanı tarafından düzenlenen rapordaki belirlemelere dayandığı, ortada bir takdir komisyonu kararının bulunmasının tarhiyatın söz konusu rapora göre yapıldığı gerçeğini değiştirmeyeceği dolayısıyla zamanaşımı süresi geçirildikten sonra düzenlenen rapora dayalı olduğu sonucuna ulaşılan tarhiyatın 10/10/2016 tarihinde tebliğ edilmekle zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle, bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin 309.347,99-TL matrahı aşan tutar üzerinden hesaplanan kısmı ile Ekim-Aralık dönemi için geçici vergi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının 43.128,09-TL matrahı aşan tutar üzerinden hesaplanan kısmının hukuka aykırı olduğu gerekşesiyle istinaf başvurusu kabul edilerek Vergi Mahkemesi kararının, tarhiyatın belirtilen kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrası kaldırıldıktan sonra tarhiyatın değinilen kısmı kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Takdir komisyonu sevk ile işleyen zamanaşımı süresi duracağından tarhiyatın zamanaşımına uğramadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI :Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacının 2010 yılı işlemlerinin 12/11/2015 tarihli iş emrine istinaden incelenmeye başlanılmasından sonra 10/12/2015 tarihinde takdire sevk edildiği, 29/06/2016 tarihinde vergi tekniği raporunun düzenlendiği, 28/09/2016 tarihli takdir komisyonu kararıyla takdir edilen matrah üzerinden yapılan dava konusu tarhiyata ilişkin tanzim edilen 03/10/2016 tarihli ihbarnamelerin 10/10/2016 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 30. maddesinde re’sen tarhiyat, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması olarak tanımlanmıştır. Kanun’un 74. maddesinin (a) bendinin (1) numaralı alt bendinde, yetkili makamlar tarafından istenilen matrah ve servet takdirlerini yapmak, takdir komisyonunun görevleri arasında sayılmış, komisyonunun yetkilerini düzenleyen 75. maddenin 1. fıkrasında ise 72. maddenin 1. fıkrasına göre kurulan takdir komisyonu 74. maddedeki görevleri dolayısıyla bu Kanun’da yazılı inceleme yetkisini haiz olduğu kuralına yer verilmiştir.
Aynı Kanun’un 113. maddesinde zamanaşımı; süre geçmesi suretiyle vergi alacağının kalkması olarak ifade edilmiş, 114. maddesinin 1. ve 2. fıkralarında ise vergi alacağının doğduğu takvim yılını takip eden yılın başından başlıyarak beş yıl içinde tarh ve mükellefe tebliğ edilmeyen vergilerin zamanaşımına uğrayacağı, şu kadar ki vergi dairesince matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulmasının zamanaşımını durduracağı, duran zamanaşımını mezkûr komisyon kararının vergi dairesine tevdiini takip eden günden itibaren kaldığı yerden işlemeye devam edeceği, ancak işlemeyen sürenin her hâl ve takdirde bir yıldan fazla olamayacağı hükme bağlanmıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
213 sayılı Kanun’un 30. maddesine göre vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde matrah, takdir komisyonu tarafından takdir edilebileceğinden, bu durumdaki bir mükellefin vergi incelemesine başlanılmadan önce takdire sevk edilmesine ve düzenlenen raporların takdir komisyonunca done olarak kullanılmasına yasal bir engel bulunmamakla birlikte inceleme başladıktan sonra takdire sevk işleminin zamanaşımı süresini durdurduğundan bahsedilemez.
Bu durumda, davacının 2010 yılı işlemlerinin incelemeye başlanılmasından sonra, takdire sevk işleminin zamanaşımı süresini durdurmadığı dikkate alındığında, zamanaşımı süresinin dolmasından sonra tebliğ edilen ihbarnameler içeriği cezalı verginin zamanaşımına uğradığı görüldüğünden, tarhiyatın istinaf istemine konu kısmı hakkında yazılı gerekçeyle verilen Vergi Dava Dairesi kararında sonucu itibarıyla hukuka aykırılık bulunmamıştır.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Vergi Dava Dairesi kararına yöneltilen TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 29/05/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.