Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2021/960 E.  ,  2023/227 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/960
Karar No : 2023/227

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, alımlarının bir kısmını taklit ödeme kaydeci cihaz fişi kullanarak belgelendirdiğinden bahisle sözü edilen fişlerdeki indirimlerin reddi suretiyle yeniden oluşturulan beyan tablosuna göre haksız alınan verginin geri alınması amacıyla 2017 yılının Ocak ilâ Haziran, Ağustos ve Aralık dönemleri için re’sen salınan katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri gereğince artırılarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 7143 sayılı Vergi ve Diğer Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılması ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun’un 5. maddesinin 3. fıkrasının e bendinde matrah artırımında bulunan yıla ilişkin olarak matrah artırılması ve belirlenen süre ve şekilde ödeme yapılması halinde söz konusu dönemlere yönelik olarak gelir vergisi, geçici vergi ve katma değer vergisi bakımından vergi incelemesi ve tarhiyatı yapılmayacağı ancak iade hakkı doğuran işlemlerden doğan terkin ve iade işlemleri ile ilgili inceleme ve tarhiyat hakkının saklı olduğunun kurala bağlandığı, davalı idarece gerçekleştirilen karşıt inceleme ve davacıya ait yasal kayıtların karşılaştırılmasından davacı tarafından indirime konu edilen ödeme kaydedici cihaz fişlerinin sahte olduğu sonucuna ulaşıldığından tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, 2013 yılına ait olup 2014 yılında kesinleşen vergi ziyaı cezasının tekerrüre esas alınabileceği gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 7143 sayılı Kanun’un 5. maddesinin 3. fıkrasının e bendi uyarınca katma değer vergisi yönünden matrah artırımında bulunan vergi mükellefleri hakkında ancak sonraki döneme devreden katma değer vergisi yönünden ve ihraç kayıtlı teslimlerinden veya iade hakkı doğuran işlemlerden doğan terkin ve iade işlemlerine yönelik olarak inceleme yapabileceği, hakkındaki incelemenin ise 2016 yılına ilişkin sahte belge kullanma fiilinin tespitine yönelik olduğu, yasal kayıtlara intikal ettirilen ödeme kaydedici cihaz işlerinin gerçeği yansıtmadığının somut olarak ortaya konulmadığı, ödeme kaydedici cihaz fişlerini düzenleyen firmalar hakkında vergi incelemesi yapılmadığı, söz konusu firmalardan edinilen bilgi isteme yazılarının yeterli görüldüğü, satın alınan akaryakıtın kullanabileceği miktardan daha fazla olduğuna dair bir tespit olmadığı, beyan edilen hasılatın elde edilmesi için temel girdi maddesi olan akaryakıtın gerçekte alınmadığının iddia edilmesi durumunda makine mühendisleri odasından sahip olduğu araçların model ve yaşı ile faaliyet gösterdiği güzergah da belirtilerek dava konusu dönemde ne miktar ve tutarda akaryakıt harcaması olabileceğine dair bilginin alınması, ayrıca bu hususta üyesi olduğu meslek odasından karlılık oranı hakkında bilgi alınarak saptanan miktarların beyanı ile karşılaştırılmasının gerektiği, üç kat vergi ziyaı cezası kesilmesinin hukuka uygun düşmediği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kısmen kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacı adına, alımlarının bir kısmını taklit ödeme kaydeci cihaz fişi kullanarak belgelendirdiğinden bahisle sözü edilen fişlerdeki indirimlerin reddi suretiyle yeniden oluşturulan beyan tablosuna göre haksız olarak katma değer vergisi iadesi aldığından bahisle söz konusu verginin geri alınması amacıyla dava konusu verginin salındığı ve tekerrür hükümleri gereğince artırılarak üç kat vergi ziyaı cezasının kesildiği kesildiği anlaşılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 339. maddesinin, 7338 sayılı Kanun’un 38. maddesiyle değişen ve 26/10/2021 tarihinde yürürlüğe giren 1. fıkrasında, vergi ziyaına sebebiyet vermekten veya usulsüzlükten dolayı ceza kesilen ve cezası kesinleşenlere, vergi ziyaı cezasında cezanın kesinleştiği tarihi izleyen günden itibaren beşinci yılın isabet ettiği takvim yılının sonuna kadar, usulsüzlükte cezanın kesinleştiği tarihi izleyen günden itibaren ikinci yılın isabet ettiği takvim yılının sonuna kadar tekrar ceza kesilmesi durumunda, vergi ziyaı cezası yüzde elli, usulsüzlük cezası yüzde yirmibeş oranında artırılmak suretiyle uygulanacağı, artırım tutarının kesinleşen cezadan (kesinleşen birden fazla ceza olması durumunda bunlardan tutar itibarıyla en yükseğinden) fazla olamayacağı, 2. fıkrasında birinci fıkrada yer alan beş ve iki yıllık sürelerin hesabında, artırıma esas alınan cezaların kesinleşme tarihinin dikkate alınacağı hüküm altına alınmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Temyiz istemine konu edilen Vergi Dava Dairesi kararının; üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine ilişkin hüküm fıkrası aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle Dairemizce de uygun bulunmuştur.
Uyuşmazlıkta, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uyarınca artırılan kısmı yönünden dava reddedilmişse de ceza hukukunun genel ilkelerinden olan lehe kanun ilkesi gereğince faile ceza öngören bir kanunda sonradan yapılan bir değişiklikle, eski cezaya nazaran daha hafif bir ceza kesilmesi öngörülmüşse faile daha hafif olan ceza uygulanacağından, 213 sayılı Kanun’un 339. maddesinde 7338 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikle; tekerrür hükümleri uyarınca artırılacak tutarın, tekerrüre esas alınan cezadan fazla olamayacağı yolunda getirilen düzenleme dikkate alınarak yeniden karar verilmek üzere Vergi Dava Dairesi kararının değinilen hüküm fıkrasının bozulması gerekmiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kısmen reddine,
2.Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının; üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3.Temyiz isteminin kısmen kabulüne,
4.Kararın; vergi ziyaı cezasının, tekerrüre isabet eden kısmına ilişkin hüküm fıkrasının BOZULMASINA,
5.Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına, 09/02/2023 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.